Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2015/3760 E. 2015/18311 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3760
KARAR NO : 2015/18311
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme ve görevli memura hakaret
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Adli emanetin 2012/7525 sırasında kayıtlı av tüfeği, fişek ve kartuşlar hakkında mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:

Sanığın adli sicil kaydında yer alan mahkumiyet kararlarından Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/277 esas, 2011/267 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, suç tarihinden sonra kesinleşen Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/764 esas, 2010/995 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine “Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/277 esas, 2011/267 karar sayılı ilamının 5237 sayılı TCK.nun 116/1 maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti bulunduğundan, 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 04.06.2015 gününde genel güvenliği kasten tehlikeye düşürme suçundan kurulan hüküm yönünden oyçokluğuyla, diğer yönlerden oybirliğiyle karar verildi.

KISMİ KARŞI DÜŞÜNCE: Sanık … hakkında, görevli memura hakaret, görevliye direnme ve silahla tehdit suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 106/2-a, 125/1,2,3-a,4, 265/1. maddelerinden cezalandırılması için dava açılmıştır.

Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda sanığın, görevliye direnme suçundan beraatine, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 125/3-a,4, 43/1, 58, 53/1. maddelerinden 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 170/1-c, 58, 53/1. maddelerinden 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, mükerrirlere özgü infaz rejimine ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.

Mahkemenin mahkumiyete ilişkin kararları, süresi içerisinde sanık tarafından temyiz edilmiştir.

Sanık hakkında genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etmek suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün vasıf yönünden bozulması gerekirken onanmasına karar verilmesi yerinde değildir. Şöyle ki;

Sanık …’nun aralarında önceye dayalı husumet bulunan yakınıcı …yı evinin balkonunda görmesi üzerine korkutmak amacıyla av tüfeği ile ateş etme şeklinde gerçekleşen eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturduğu ve suçun vasfında kazanılmış hak olmayacağı gözetilmeden, yerel mahkemece suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etmek suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza yönünden kazanılmış hakkı saklı tutularak, vasıf yönünden bozulması yerine, yerel mahkemenin mahkumiyete ilişkin kararının onanması yönündeki sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 04.06.2015