YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14183
KARAR NO : 2015/24180
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
İhbarname No : KYB – 2015/288914
Mala zarar verme ve genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak suçlarından sanık B.. K..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 170/1-c, 152/1-a, 168. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Geyve Asliye Ceza Mahkemesinin 30.12.2013 tarihli ve 2012/135 esas, 2013/334 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 23.11.2012 tarihli ve 2012/13231 esas, 2012/25098 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın tekerrüre esas alınan Aşkale Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/86 esas, 2011/45 karar sayılı ilamının kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine ilişkin olduğu cihetle tekerrüre esas oluşturmayacağı gözetilmeksizin hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamam- lanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görül- mediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 03.08.2015 gün ve 51338 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.09.2015 gün ve KYB/2015-288914 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, muhtelif suçlara ait kanun yararına bozma isteminin temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararına göre, kanun yararına bozma istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15.) Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin (GÖREVSİZLİĞİNE), dosyanın görevli Daireye gönderilmesine, 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.