YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12506
KARAR NO : 2015/23035
KARAR TARİHİ : 19.10.2015
Tebliğname No : 8 – 2015/292458
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/03/2014
NUMARASI : 2013/125 (E) ve 2014/125 (K)
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanığın, mağdur M.. G.. ve şikayetçi Ç.. C..’ye yönelik eylemlerine ilişkin kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığın, önceden hazırladığı düzeneği bir bankanın ATM cihazına yerleş- tirdikten sonra mağdur ve şikayetçinin kartlarının sıkışmasını sağlayarak ele geçirdiği ve bu kartlarla ATM cihazından para çekerek ve havale yaparak kendisine yarar sağladığının anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.2010 tarih ve 2010/11-17 esas, 2010/65 karar sayılı kararında açıklandığı üzere TCK.nun 245/1. maddesindeki “her ne surette olursa olsun ele geçirilen” tabirinin hukuka uygun olarak ele geçirmeyi ifade ettiği, kartın hukuka aykırı olarak ele geçirilmesinden sonra kullanılmasının iki ayrı suçu oluşturacağı, somut olayda banka kartlarının hukuka aykırı olarak ele geçirilmesi eyleminin aynı Yasanın 141/1. maddesindeki “hırsızlık”, kartın kullanılarak menfaat elde edilmesi eyleminin 245/1. maddesindeki “kredi kartının kötüye kullanılması” suçunu oluşturduğu, fikri içtima koşullarının bulunmadığı gözetilmeden tek suç olarak kabulü ile yazılı şekilde hükümler kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanığın mağdur M.. G.. ve şikayetçi Ç.. C..’ye yönelik ban- ka kartının kötüye kullanılması eyleminin tamamlandığı ve mahkemenin kabulü ile uygulamasının da bu şekilde olduğu gözetilmeden, sanık, hakkında TCK.nun 245/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken eylemi “banka kredi kartını izinsiz kullanmaya teşebbüs” olarak belirtilmiş ise de, bu hususun mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükümlerin oybirliğiyle (ONANMA- SINA),
II- Sanığın, şikayetçi N.. L.. ile mağdurlar E.. A.., E.. I.., B.. N.., H.. K.., Z.. G.., A.. O.., B.. B.., Ş.. N.., N.. B.., Erol Tomrukçu, M.. D..’ye yönelik eylemlerine ilişkin kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
1- Sanığın şikayetçi N.. L..’e yönelik eylemine ilişkin olarak, UYAP sorgulamasında sanığın aynı fiili nedeniyle Gölcük Cumhuriyet Başsavcılığının 23.12.2010 tarihli iddianamesiyle açılan dava sonucunda Gölcük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.04.2011 tarih ve 2011/1, 98 esas-karar sayılı kararı ile sanığın TCK.nun 245/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına ve söz konusu kararın Dairemizin 05.03.2014 tarih ve 2014/5171 sayılı kararı ile düzeltilerek onanmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında CMK.nun 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Sanığın, mağdur N.. B..’a yönelik eylemine ilişkin olarak, dosya kapsamından mağdurun söz konusu banka kartının ATM’de sıkışmadığını, çalınmadığını veya kaybolmadığını, fazla harcama yapması nedeniyle kartını kapattırdığını, kartını dışarıya atmış olabileceğini, ancak tam olarak hatırlayamadığını, kartının kapalı olduğu için kullanılmadığını ve zararının da olmadığını söylemesi karşısında, atılı suçun unsur- larının oluşmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
3- Sanığın, mağdurlar E.. I.., B.. N.., H.. K.., Z.. G.., A.. O.., B.. B.., Ş.. N.., E. T.’ya yönelik eylemlerine ilişkin olarak, ATM’den para çekmek amacıyla gelen mağdurlara ait banka ve kartlarını ATM cihazına yerleştirdiği düzenek sayesinde ele geçiren sanığın kartların bağlı bulunduğu hesaplardan para çekme, alışverişte kullanma ya da bunlara teşebbüs eylemlerine giriştiğine dair delil bulunmayıp, TCK.nun 245/1. maddesinde düzenlenen banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunun icra hareketlerine başlanmaması nedeniyle ek savunma hakkı verilmek suretiyle ayrı ayrı hırsızlık suçundan cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Sanığın mağdur M.. D..’ye yönelik eylemine ilişkin olarak dosya kapsamına göre, mağdurun hazırlık ifadesinde rızası dışında toplam 240 TL limitinin kullanıldığını söylemesine göre, kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde ise zararının olmadığını beyan etmesi karşısında, mağdura harcama detayları da gösterilmek suretiyle, 14.08.2008 tarihinde kayıp/çalıntı olduğunun bildirilmesi üzerine aynı gün kapatıldığı anlaşılan suça konu karttan rızası dışında harcama yapılıp yapılmadığı; sanığın mağdur E.. A..’a yönelik eylemine ilişkin olarak, suça konu banka kartına ilişkin olay tarihi itibariyle harcama detaylarının dosyasına getirtilerek, sanığın ATM cihazına yerleş- tirdiği düzenek sayesinde ele geçirdiği mağdura ait banka kartını kullanıp kullanmadığı hususu kesin olarak belirlenip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
III- Suçtan sağlanan maddi menfaatin suçun mağduruna iade edilmemesi halinde müsaderesi mümkün olup, somut olayda koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK.nun 55/1. maddesi uyarınca kazanç müsaderesine hükmolunması,
IV- Uygulamaya göre de; sanığın, mağdurlar E.. I.., Beysin Nu- manoğlu, H.. K.., Z.. G.., A.. O.., B.. B.., Ş.. N.., N.. B.., E. T., M.. D..’ye yönelik eylemlerine ilişkin olarak, sanık hakkında TCK.nun 245/1. maddesi uyarınca tayin olunan 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezasından aynı Yasanın 35. maddesi uyarınca ¾, 62. maddesi uyarınca da 1/6 oranında indirim yapılması sonucunda 7 ay 15 gün hapis ve 1 gün adli para cezasına hükmolunması ve 1 gün adli para cezasının da aynı Yasanın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den 20 TL adli para cezasına çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, sonuç cezanın 7 ay hapis ve 15 gün adli para cezası olarak belirlenmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince (BOZULMASINA), 19.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.