YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1052
KARAR NO : 2015/22795
KARAR TARİHİ : 15.10.2015
Tebliğname No : 15 – 2013/263516
MAHKEMESİ : Tekirdağ 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/06/2013
NUMARASI : 2012/180 (E) ve 2013/150 (K)
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçunun oluşması için, başkasına ait bir banka veya kredi kartının veya kart bilgilerinin her ne suretle olursa olsun ele geçirilmesi veya elde bulundurulması ve sahibinin rızası olmaksızın kulla- nılarak çıkar sağlanması gerekmektedir.
Somut olayda; mağdur kendine ait kredi kartını ATM cihazına yer- leştirmiş ve şifresini kendisi girmiş, para yatırma işlemi yapmak istediği sırada yardımcı olmak bahanesiyle yanına gelen sanık bir kısım tuşlara basarak mağdura farkettirmeden 2000 TL para çekme işlemini gerçekleştirmiş ancak para alınan bölüme eli ile bastırarak ATM’nin para vermesini geciktirmiştir. Sanık, mağdura yanlış tuşa bastığını söyleyerek yandaki ATM’ye yönlendirmiş, mağdur yandaki ATM’ye kartını tekrar takıp şifresini girererek sanığın yardımıyla 200 TL para yatırma işlemini yapmış ve olay yerinden ayrılmış, sanık ise tekrar ATM’ye gelerek para çekme hazne kapağını sökerek haznedeki 2000 TL parayı alarak olay yerinden uzaklaşmıştır.
Mağdura ait kredi kartını ele geçirmeyen ve elinde bulundurmayan sanığın eyleminde TCK.nun 245/1. maddesinde yazılı suçun yasal unsurları oluşmayıp mağdurun işlem yaptığı sırada mağdura farkettirmeden 2000 TL para çekme işlemini yapan ve daha sonra parayı alan sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
II- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
2- Hükmolunan adli para cezası taksitlendirilirken aylık taksit miktarı belirlenmek suretiyle infaz yetkisinin sınırlanması,
3- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uya- rınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş ol- duğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uy- gulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 15.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.