YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/34729
KARAR NO : 2015/1275
KARAR TARİHİ : 20.01.2015

Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçundan sanık … hakkında 12.07.2010 tarihli verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK.nun 170/1-c madde ve fıkrası uyarınca hükümlülüğüne dair;… Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2013 gün ve 2013/101 esas, 2013/89 ek karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın arkadaşı …’in, … ve …ile kavga ettiği ve telefonunu burada bıraktığı, sonrasında … ve sanıkla birlikte telefonunu almak için …’in evinin önüne geldiği; telefonu aldıktan sonra evin önünden ayrılırken sanığın evde bulunan kişileri korkutmak için av tüfeği ile havaya ateş etmesinden ibaret eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmayacağının tartışılmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.

Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın meşru savunmaya yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle hükmün (DÜ- ZELTİLEREK ONANMASINA), 20.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.