YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/27319
KARAR NO : 2015/19174
KARAR TARİHİ : 15.06.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Hükümde “suçun işleniş biçimi ve fiilin özellikleri” şeklinde teşdit nedenlerinin gösterilmesi karşısında tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- 6136 sayılı Yasanın 13/1. madde ve fıkrası uyarınca temel adli para cezasına esas alınacak gün sayısının üst sınırının “100” gün olduğu gözetilmeden, “120” gün esas alınarak fazla ceza tayini,

2- TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında 6136 sayılı Yasanın 13/1. madde ve fıkrası uyarınca tayin edilen 120 gün karşılığı adli para cezasının 100 güne, TCK.nun 62/1. maddesinin uygulanmasıyla elde edilen 100 günün 83 güne, TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca beher gün karşılığı 20 TL ile çarpılarak belirlenen 2.000 TL’nin ise 1.660 TL’ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 15.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.