YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/24902
KARAR NO : 2015/16717
KARAR TARİHİ : 06.05.2015
Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasında, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c madde ve bendinde sayılan sanığın kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden velayet, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan da hapis cezasının infazı tamam- lanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ”sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3 madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salı- verilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis ceza- larının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 06.05.2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE : Sanık … hakkında, evinde yapılan ara- mada ruhsatsız tabanca bulundurduğunun anlaşılması nedeniyle 6136 sayılı Yasanın 13/3. maddesinden cezalandırılması için dava açılmıştır.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda sanığın, 6136 sayılı Yasanın 13/3, 5237 sayılı TCK.nun 62, 52/2, 53, 54/4. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 400,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve zoralıma, suç işleme eğiliminin yoğunluğu gerekçe gösterilerek de sanık hakkında CMK.nun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Mahkemenin mahkumiyete ilişkin kararı, süresi içerisinde sanık tarafın- dan temyiz edilmiştir.
6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine sayın çoğunluğun onamaya ilişkin kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
Ceza Genel Kurulunun 01.06.2010 gün ve 96/134 sayılı kararında da belirtildiği üzere koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bıra- kılması” müessesesi, (mahkumiyet, suç niteliği ve ceza miktarına ilişkin) objektif koşul- ların varlığı halinde mahkemece, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlen- dirilerek, uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde öncelikle uygulanacak, koşullarının bulunmadığı veya uygulanmaması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde ise, cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin diğer hükümler değerlendirilecektir.
Somut olayda da; öncelikle adli sicil kaydına göre suç tarihi itibariyle kasıtlı suçtan kesinleşmiş mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmeyeceği gibi sanığın suç işleme eğiliminin yoğunluğu gibi CMK.nun 231/6. maddesinde düzenlenmemiş bir gerekçe gösterilmesi dikkate alındı- ğında; sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulun- durulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususu yasal gerekçe ile tartışılarak sonucuna göre CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerek- çesiyle bozulması yerine, yerel mahkemenin usul ve yasaya uygun olmayan karanının onanmasına dair sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 06.05.2015