Yargıtay Kararı 8. Ceza Dairesi 2014/19411 E. 2015/1401 K. 21.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19411
KARAR NO : 2015/1401
KARAR TARİHİ : 21.01.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK.nun 58.maddesinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın suçun sübutuna, lehe hükümlerin uygulanmamasına, cezanın ertelenmemesine ve seçenek yaptırımlara çevrilmemesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

1- Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca 375,00 TL olarak infazına karar verilmesi gerekirken, sonuç olarak “10 ay hapis ve 375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” karar verilmesi,

2- TCK.nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “neticeten 10 ay hapis ve 375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibaresinin çıkartılarak yerine “adli para cezasının 375 TL adli para cezası olarak infaz edilmesine”; hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarı- larak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibareleri yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 21.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.