YARGITAY KARARI
DAİRE : 8. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2005/3798
KARAR NO : 2007/5703
KARAR TARİHİ : 16.07.2007

Hakkı olmayan yere tecavüz suçundan sanıklar …, …’in yapılan yargılamaları sonunda; hükümlülüklerine ve ertelemeye dair (ŞEBİNKARAHİSAR) Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 30.11.2004 … ve 5 esas, 134 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi o yer C.Savcısı ve sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile 27.12.2005 günü daireye gönderilmekle incelendi:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Davaya konu taşınmazın mahalli bilirkişi ve teknik bilirkişi raporlarına göre köylünün ortak kullanımında bulunan mera vasfında yerlerden olduğu anlaşılmakla tebliğnamedeki (3) nolu bozma düşüncesine katılınmamıştır.

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre yerinde görülmeyen sair itirazların reddine; ancak,

1- Kararın verildiği son oturumda sanıklardan … hazır olmasına karşın, CMUK.nun 251/2 (CMK.nun 216/3) madde ve fıkrasına aykırı olarak kendisine en son söz verilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması,

2-Yapılan keşifte sanıkların suça konu yere tecavüze devam ettiğinin anlaşılması karşısında; suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianamenin düzenlenme tarihi olduğu gözetilmeden yazılı biçimde kabulü ile … ağır para cezasının ve 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanması sırasında da beher … miktarının eksik gösterilmesi suretiyle noksan ağır para cezası tayini,

3- Köylünün ortak kullanımına açık olan köy merasına tecavüzde köyde oturan herkesin zarar gördüğünün kabulünün zorunlu bulunması karşısında, aynı köyde oturan müşteki … …’in davaya katılma isteminin kabulü gerekirken yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesi,
4- 5252 sayılı Yasanın 5/1. madde ve fıkrası uyarınca hükmolunan ağır para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesi ve 27.4.2005 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 1.5.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5335 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 5083 sayılı Yasanın 2. maddesine eklenen fıkra hükmü karşısında, sanıklara para cezası tayin edilirken her aşamada “bir” … Türk Lirası küsurunun atılması ve hükümden sonra 29.12.2004 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5275 sayılı “Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun”un 122. maddesiyle 647 sayılı Yasanın yürürlükten kaldırılması karşısında, kaldırılan bu yasanın 4786 sayılı Yasa ile değişik 5/5 madde ve fıkrası uyarınca ödenmeyen para cezasına gecikme zammı uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş O yer Cumhuriyet Savcısı ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi (BOZULMASINA), 16.7.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.