Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2023/2515 E. 2023/3309 K. 13.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/2515
KARAR NO : 2023/3309
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki geçit hakkı kurulması davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 14. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili, davalı … vekili ve davalı … vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkiline ait 30 parsel sayılı taşınmazın genel yola bağlantısı bulunmadığından davalılara ait taşınmazlardan geçit hakkı tesisine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Davalı … ve davalı …, davanın reddini savunmuşlardır. Davalı …, yargılama sırasında maliki olduğu taşınmazdan geçit hakkı kurulmasını kabul ettiğini ücret istemediğini beyan etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemenin 22.02.2019 tarihli ve 2019/3048 Esas, 2020/3760 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne 30 parsel sayılı taşınmaz lehine 1254 parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin 22.02.2019 tarihli kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı … vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Yargıtay (Kapatılan) 14. Hukuk Dairesinin 17.06.2020 tarihli ve 2019/3048 Esas, 2020/3760 Karar sayılı kararıyla kesintisizlik ilkesine aykırı karar verilmesi, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması, aleyhine geçit hakkı kurulan taşınmaz maliki lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi, kamulaştırma sonrası durumun gözetilmesi gerektiği ve kapalı kayıt üzerinden karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.

B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne 108 ada 95 parsel sayılı taşınmaz lehine 108 ada 96 ve 151 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine geçit hakkı tesisine, diğer davalılar yönünden davanın reddine, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, davalı …, ve …. lehine hükmedilen 9.200,00 TL’şer vekalet ücretinin davacıdan alınarak adı geçen davalılara ödenmesine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili, davalı … vekili ve davalı … vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde; rapora itirazlarının dikkate alınması gerektiğini, daha elverişli güzergahlar bulunduğunu ve davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin hatalı olduğunu beyan ederek ve re’sen gözetilecek sebeplerle kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

2. Davalı … vekili temyiz dilekçesinde; eksik incelemeyle karar verildiğini, tüm alternatiflerin değerlendirilmediğini, itirazlarının hatalı değerlendirildiğini, ağaçların gerçeğe uygun tespit edilmediğini ve kuyunun dikkate alınmadığını, geçit hakkının tarımsal faaliyetlerini olumsuz etkileyeceğini, bu husustaki zarar miktarının hesaplanmadığını, geçit bedelini kabul etmediklerini beyan ederek kararın bozulmasına karar verilmesini istemiştir.

3. Davalı … vekili temyiz dilekçesinde; davacı taşınmazı lehine kurulmasına karar verilen geçit hakkı nedeniyle besi çiftliği ve hayvanlarının zarar göreceğini, geçit bedelinin düşük hesaplandığını, eksik incelemeyle ve yanılgılı değerlendirmeyle karar verildiğini beyan ederek kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedinci fıkrası ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası,

2. 6100 sayılı Kanun’un “Yargılama giderlerinden sorumluluk” kenar başlıklı 326 ncı maddesi şöyledir:
” (1)Kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir.
(2) Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır.
(3) Aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise mahkeme yargılama giderlerini, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verebilir.

3. Değerlendirme
1.Temyizen incelenen mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davalı … ve davalı … vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2. Mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamında da açıklandığı üzere; aleyhine geçit hakkı kurulan 108 ada 96 ve 151 parsel sayılı taşınmaz malikleri yönünden dava kabul edildiğinden lehlerine 6100 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesine aykırı olarak vekalet ücretine hükmedilmiş olması bozmayı gerektirir.

3. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 438 inci maddesinin yedinci fıkrası hükmü uyarınca mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Davalı … ve davalı … vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE,

2. Davacı vekilinin mahkeme kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile mahkeme kararının, hüküm fıkrasının (8) ve (9) numaralı bentlerinin hükümden çıkartılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

13.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.