YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/2509
KARAR NO : 2023/2895
KARAR TARİHİ : 29.05.2023

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil ile el atmanın önlenmesi istemine ilişkin davada taşınmazlar üzerine ihtiyati tedbir konulmuş olup davalı … ihtiyati tedbir kararının kaldırılması için mahkemeye talepte bulunmuş, mahkemece 08.02.2023 tarihli ek kararla talebin reddine karar verilmiştir.

Ek karar davalı … vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyize konu edilen ihtiyati tedbir talebine ilişkin kararın, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yürürlükte olduğu dönemde ittihaz olunduğu açıktır. Kanunun 341 inci maddesi “İlk derece mahkemelerinden verilen nihai kararlar ile ihtiyati tedbir, ihtiyati haciz taleplerinin reddi ve bu taleplerin kabulü halinde, itiraz üzerine verilecek kararlara karşı istinaf yoluna başvurulabilir.” hükmünü içermektedir. Ancak, aynı Kanunun Geçici 3 üncü maddesi ile de “Bölge Adliye Mahkemelerinin 26.09.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmi Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” hükmü getirilmiştir.

Bu durumda, uyuşmazlığa, 1086 sayılı HUMK’nun temyize ilişkin hükümlerinin uygulanacağı sonucuna varılmaktadır.
Bu açıklamaların ışığı altında HUMK’nun 427 nci maddesine göre temyiz, mahkemelerden verilen nihai kararlara karşı başvurulacak kanun yoludur. İhtiyati tedbir kararı ise, geçici nitelikte bir önlem olup, durum ve şartların değişmesi halinde değiştirilebileceğinden buna ilişkin mahkeme kararının temyiz edilme olanağı 1086 sayılı HUMK’nun ve 6100 sayılı Kanunun ek 3 üncü maddesine göre yoktur. Ayrıca Yargıtay İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca, ihtiyati tedbirin kaldırılması talebinin reddine ilişkin karara karşı temyiz yolunun kapalı olduğu karara bağlanmıştır.

Bu sebeple, temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz edilme olanağı bulunmayan karara ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE,

Peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene geri verilmesine,

29.05.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.