YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/241
KARAR NO : 2023/2808
KARAR TARİHİ : 24.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen el atmanın önlenmesi, ecrimisil ve kâl davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 14. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; el atma ile kâl talebi konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına ve tazminat davasının reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; mülkiyeti Hazineye ait 842 parsel No.lu taşınmazın afet konutları yapılması amacıyla Bayındırlık Bakanlığı Afet İşleri Genel Müdürlüğüne tahsis edildiğini ancak, söz konusu taşınmazın davalı tarafından tek katlı depo yapılmak suretiyle işgal edildiğini ileri sürerek haksız işgali nedeniyle müdahalenin men’ine, kâl’e ve fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 7.500,00 TL tazminatın ve yıkım masraflarının faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı taraf ise muhdesatı 1999 yılında inşa ettiğini ve Hazineye ecrimisil ödediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne, C harfi ile gösterilen 83,76 metrekarelik alana davalının bina yaparak tecavüz ettiği gerekçesiyle el atmanın önlenmesine, binanın kâl’ine, 7.500,00 TL tazminatın yasal faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 14. Hukuk Dairesince: “…davanın tahsise dayalı el atmanın önlenmesi, kal ve tazminat istemine ilişkin olduğu, yıkım masraflarının hesaplanarak davalı taraftan tahsiline karar verilmesinin doğru olmadığı, bu hususun hükmün infazı aşamasında halolunacak bir husus olduğu, davalının dava konusu depoyu yargılama aşamasında yıkıp kaldırdığını belirtmiş olduğu, bu hususta incelenerek sadece davacının uğradığı bir zarar var ise bunun hesaplanıp tahsiline karar verilmesi gerekirken infaz aşamasında dikkate alınacak masraflar konusunda karar verilmesinin doğru olmadığı…” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesince bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonucunda: “…keşif esnasında mahkemece yapılan gözlemde dava konusu taşınmazın bulunduğu yerde depo bulunmadığı, 112 acil komuta merkezinin bulunduğu, davalı tarafından yargılama sırasında dava konusu deponun yıkılarak kaldırıldığının belirtildiği, keşif esnasında taşınmazda deponun bulunmadığı, davacı tarafından yıkımın yapılmadığı, davalı tarafından taşınmaza depo yapılması nedeniyle taşınmazla ilgili ecrimisil ödeme makbuzlarının gönderilmesinin istendiği, Bitlis Valiliği Defterdarlık Milli Emlak Müdürlüğünce davalıya 28/09/2001-28/10/2002, 29/10/2002-10/06/2003, 11/06/2003-04/06/2004, 05/06/2004-19/07/2006, 20/07/2006-03/12/2009 ve 04/12/2012-13/02/2014 tarihleri için ecrimisil ihbarnamesi çıkarıldığı, ecrimisil bedellerinin tahsil edildiğinin belirtildiği, davacı tarafça tazminat talebinde bulunulduğu, ecrimisil bedellerinin ödendiği, davalının taşınmazı kullanması nedeniyle davacının başkaca bir zararının bulunmadığı…” gerekçesiyle tazminat talebi yönünden davanın reddine, müdahalenin men’i ve kâl talebi yönünden davalı tarafından yargılama devam ederken depo yıkılarak kaldırıldığından ve davanın konusuz kaldığından bu hususlarda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; Mahkemenin yeterli araştırma ve inceleme yapmadığını, taşınmazın özgün yapısını bozacak şekilde ekleme-değişiklik ve tadilat yaptığını, davalının, kurumu zarara uğrattığını savunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, el atmanın önlenmesi, kâl, ecrimisil ve tazminat istemlerine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. Hemen belirtilmelidir ki, mülkiyet hakkı gerek Anayasa ve yasalarla gerekse Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve ek protokolleri ile kabul edilmiş temel haklardandır.
2. Eşyaya bağlı ayni haklardan olan mülkiyet hakkı herkese karşı ileri sürülebileceği gibi, hakka yönelik bir müdahale durumunda ne zaman gerçekleştiğine bakılmaksızın, ileri sürüldüğü andaki hak sahibi tarafından her zaman koruma istenebileceği de kuşkusuzdur. Anılan korumanın istenmesi durumunda da hakkın kötüye kullanıldığından söz edilebilmesine hukuken olanak yoktur.
3. Diğer yandan; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (TMK) 683 üncü maddesinde; malikin hukuk düzeninin sınırları içerisinde o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, tasarrufta bulunma, yararlanma yetkilerine sahip olduğu, malını haksız olarak elinde bulunduran kişiye karşı her türlü el atmanın önlenmesi davası açabileceği öngörülmüştür.
3. Değerlendirme
Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, bozma ilâmında belirtildiği şekilde araştırma ve inceleme yapılarak, davalı tarafın ecrimisil bedellerini ödedediği ve el atmaya son vererek muhdesatları kaldırdığı gerekçesiyle verilen kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Davacı kurum harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
24.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.