Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2023/2 E. 2023/1456 K. 13.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/2
KARAR NO : 2023/1456
KARAR TARİHİ : 13.03.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve temyiz incelemesinden geçen ecrimisil davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay 8. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili ile davalının 249 ada 21 parsel sayılı taşınmazın müştereken maliki olduklarını, taşınmaz üzerine bina inşa edildiğini ancak henüz kat mülkiyetine geçilmediğini, taşınmaz üzerindeki binada bir adet dükkan olduğunu, dükkanın davalı tarafından kiraya verildiğini ve müvekkiline hiçbir surette ödeme yapılmadığını belirterek dükkana ait kira bedellerinden müvekkilinin hissesine düşen kısmın fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak suretiyle 5.000,00 TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 21.05.2015 tarihli dilekçesi ile talebini 17.218,00 TL olarak güncellemiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili, davaya konu parsel üzerinde iki adet dükkan ve iki adet daire bulunduğu, tarafların murisinin ölümünden sonra, taraflar arasında yapılan şifahi ve fiili taksim neticesinde iki adet dairenin ve iki adet dükkandan birinin müvekkili, diğerinin de davacı tarafından kullanıldığını, tarafların bu duruma rıza ve muvafakat ettiklerini belirterek, davanın reddini savunmuştur.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 22.10.2015 tarihli ve 2014/199 Esas, 2015/422 Karar sayılı kararıyla; davanın kısmen kabulüne, 10.620,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz başvurusunda bulunmuştur.

2. Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 09.06.2021 tarihli ve 2020/1106 Esas, 2021/4915 Karar sayılı kararıyla; dosya içeriği ve tanık beyanlarından dava konusu binada yer alan 2 dükkan ile 2 dairenin tarafların murisine isabet ettiği, bu dairelerden birisinin çekişmesiz olarak davacı tarafından kullanıldığı, dava konusu dükkanın ise davalıya bırakıldığı, henüz kat mülkiyeti ya da kat irtifakına geçilmeyen dava konusu taşınmazda taraflar arasında fiili kullanım biçiminin oluştuğu, dava konusu dükkanın davalı kullanımına bırakıldığı ve dava tarihine kadar da kullanımın bozulmadığı anlaşıldığından mahkemece ecrimisil talebinin reddine karar verilmesi gerektiği belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu binada yer alan 2 dükkan ile 2 dairenin tarafların murisine isabet ettiği, bu dairelerden birisinin çekişmesiz olarak davacı tarafından kullanıldığı, dava konusu dükkanın ise davalıya bırakıldığı, bu durumda henüz kat mülkiyeti ya da kat irtifakına geçilmeyen dava konusu taşınmazda taraflar arasında fiili kullanım biçiminin oluştuğu, dava konusu dükkanın davalı kullanımına bırakıldığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyizinde; tanık beyanları arasında çelişki bulunduğunu, dava konusu taşınmazın bulunduğu bölgede taşınmazların nadasa bırakıldığını ancak bilirkişi raporlarında bu durumun dikkate alınmadığını, eksik araştırma ve inceleme ile yetinilerek karar verildiğini ileri sürmüştür.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ecrimisil istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,

2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun, “Mülkiyet hakkının içeriği” başlıklı 683 üncü maddesi, “Mülkiyet İlişkisi” başlıklı 722 nci maddesi, “İyiniyetli olmayan zilyet bakımından” başlıklı 995 inci maddesi.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

13.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.