YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/1991
KARAR NO : 2023/2784
KARAR TARİHİ : 23.05.2023
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki el atmanın önlenmesi ve ecrimisil davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay 8. Hukuk Dairesince, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Safranbolu 1. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; vekil edeni ile davalıların kardeş olduğunu, tarafların muris babaları …’ın 13.03.2000 tarihinde vefat ettiğini, murisin vefatından sonra davalıların murise ait Ulus-Karabük hattında çalışan ve Karabük Belediyesi Özel Halk Otobüsü hattında çalışan ticari hatları işlettiklerini ve davacıya herhangi bir ödemede bulunmadıklarını belirterek, muris …’a ait ticari hatların tespiti ile davalıların bu hatlara müdahalesinin önlenmesine ve geriye dönük 5 yıl için fazlaya dair haklarını saklı tutarak 500,00 TL ecrimisil bedelinin ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili; davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 16.11.2015 tarihli ve 2014/356 Esas, 2015/713 Karar sayılı kararıyla; davalılar tarafından el atılan murisin terekesi tespit edilemediğinden davanın reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A.Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 25.11.2019 tarihli ve 2018/4430 Esas, 2019/10482 Karar sayılı ilamıyla; “…mahkemece yapılan araştırma ve inceleme hüküm vermeye yeterli değildir. Zira; ortak murise ait ticari bir hat olup olmadığı detaylıca araştırılmamış, bildirilen plakaların değişmiş olabileceği ihtimali üzerinde durulmamıştır.Bununla birlikte; Mahkemece, dava konusu edilen iki hatta ilişkin, hat sahipleri listesinin nerede tutulduğu, tarafların murisinin ya da ortağı olduğu şirketin adının bu listede bulunup bulunmadığı etraflıca araştırılarak, bildirilen plakaların değişmiş olabileceği de gözetilerek, belediye, şoförler odası, vergi dairesinden tüm bilgi ve belgeler eksiksiz olarak getirtilerek, gerekirse bilirkişi incelemesi yaptırılarak sonuca gidilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir…” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile (özetle);
1. Muris adına açılan vergi kaydının 13/03/2000 tarihinde kapatıldığı,
2. Araçların ilgili adına kayıtlı olmadığı,
3. Miras bırakan adına olan hattın 30/12/2001 tarihinde kaydının silindiği,
4. Tarafların murisleri adına kayıtlı veya murislerinin vefatından önce kullandığı otobüs hatlarının bulunmadığı,
5. Davalılar tarafından el atılan murisin terekesi tespit edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde (özetle), dava dilekçesi ve dosya kapsamında ifade edilen sebeplere benzer gerekçeler ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine yöneliktir
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 995 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı asilin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
HUMK’un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna,
Dosyanın mahkemesine gönderilmesine,
23.05.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.