YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/900
KARAR NO : 2023/2195
KARAR TARİHİ : 13.04.2023
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tarsus 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız elatmaya dayalı ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; müvekkillerinin dava konusu taşınmazın iştirak halinde malikleri olduğunu, dava konusu edilen bu taşınmazın 4.520,00 m²’lik kısmına davalı idare tarafından köylü garajı ve eklentilerinin tesis edilmek ve asfalt yol yapılmak sureti ile haksız müdahelede bulunduğunu, Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde 2007/239 Esas, 2012/75 Karar sayılı dosyasında açılan men’i müdahele, kâl ve ecrimisil talepli davanın kabulüne ilişkin kararın Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 2012/3035 Esas, 2013/11769 Karar sayılı kararı ile 04.06.2013 tarihinde onandığını bu elatma olgusunun hem kök dava süresinde, hem de kök davanın karar tarihi olan 10.02.2012’den 01.08.2013 tarihine kadarda devam ettiğini belirterek ecrimisil talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; taşınmazın imar planında ilköğretim ve trafo alanı olduğundan davacının dava konusu yeri gelir getirici herhangi bir amaç için kullanmasının mümkün olmadığını, talebin kabulü halinde davacının haksız zenginleşmesinin söz konusu olacağını açıklayarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İstanbul 14. İcra Dairesinin 2013/14215 Esas sayılı dosyasına sunulan davalı … vekilinin beyan dilekçesinden davalı tarafın 01.08.2013 tarihinde haksız işgale son verdiğinin anlaşıldığı, haksız işgalin devam ettiği 10.02.2012-01.08.2013 tarihleri arası ecrimisil talebinin yerinde olduğu gerekçesiyle 10.02.2012-31.12.2012 dönemi için 66.448,78 TL, 01.01.2013-01.08.2013 dönemi için 38.110,02 TL olmak üzere toplam 104.558,80 TL ecrimisil bedelinin dönem sonlarından itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; Tarsus Otogarı’nın (TAŞTİ) 2003 yılında açılmasından sonra köy dolmuşlarının TAŞTİ’yi kullanmaları gerektiğini ve dava konusu yere giriş çıkışlarının yasaklandığını, ancak buna rağmen köy dolmuşlarının burayı o dönem içerisinde kontrolsüz olarak kullanmaya devam ettiğini, o tarihten sonra Tarsus Belediyesi’nin söz konusu alanda hiçbir şekilde tasarrufu ve müdahalesinin bulunmadığını, bu hususun daha önceki dosya üzerinden mahkeme tarafından 05.02.2008 tarihinde yapılan keşif esnasında dinlenen davacı tanığı ….’nın ifadesinden de doğrulandığını, davaya konu taşınmazın imar planında ilköğretim alanına ve trafo alanına isabet ettiğini, burayı davacıların gelir getirici bir amaç için kullanmalarının mümkün olmadığını, 10.02.2012-01.08.2013 tarihleri arasını kapsayan bir dava olduğunu, söz konusu tarihlerde ecrimisilin şartlarının oluşup oluşmadığının ayrıca ve ayrıntılı bir şekilde incelenmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasında daha önceden Tarsus 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2007/239 Esas, 2012/109 Esas, 2013/350 Esas sayılı dosyalarında elatmanın önlenmesi ve ecrimisil taleplerine yönelik davaların görüldüğü, yapılan yargılama sonucunda elatmanın önlenmesi ve ecrimisile yönelik kararların verildiği, bu kararların Yargıtay incelemesinden geçerek onandığı, davaya konu döneme ilişkin TÜİK aylık tüfe endeks oranları uygulanmak sureti ile yapılmış olan hesaba göre verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri belirterek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davanın kabulü kararın eksik incelemeye ve hatalı değerlendirmeye dayalı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 995 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.