YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/782
KARAR NO : 2023/2628
KARAR TARİHİ : 16.05.2023
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki el atmanın önlenmesi ve ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 16.05.2023 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde, dava konusu 648 ada 23 parsel sayılı taşınmaz üzeride yer alan D blok, 1 No.lu bağımsız bölümün davacıya ait olduğunu, davalı ile vekil edeni arasındaki boşanma davasının 12.11.2019 tarihinde kesinleştiğini ve 09.01.2020 tarihli ihtarnameye rağmen taşınmazın tahliye edilmediğini açıklayarak; el atmanın önlenmesini ve ileride artırılmak üzere aylık 500,00 TL üzerinden 2.500,00 TL ecrimisil bedelinin dönemsel faizleri ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçelerinde (özetle), davacının ağır kusuru nedeni ile tarafların boşandığını, davacı aleyhine edinilmiş mallara katkı payı davası açtıklarını, dava konusu yerin aile konutu olup davalının müşterek iki çocuğu ile birlikte çekişmeli yerde kaldığını belirterek reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; iddia sabit görülerek davanın kabulüne, davalının dava konusu taşınmaza el atmasının önlenmesine ve toplam 30.033,00 TL ecrimisil alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf sebepleri (özetle); İlk Derece Mahkemesinin delilleri değerlendirirken hata yaptığını, somut olayı doğru değerlendirmediğini, müvekkilinin dava konusu yerde müşterek iki çocuğu ile birlikte kaldığını, çocukların velisi olduğunu, müvekkilinin veli olduğu gözetilmeksizin karar verildiğini, çocukların her ikisinin de doğdukları büyüdükleri evde oturmak istediklerini, yerel Mahkemenin tarafların sosyal ekonomik durumlarını hiç dikkate almadığını, geriye yönelik ecrimisil istenmesi ve Mahkemece de kabul edilmesinin ayrı bir garabet olduğunu, müvekkilinin haklı zilyet olduğunu, haklı zilyetten haksız işgal tazminatı istenemeyeceğini ileri sürmüştür.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan istinaf itirazlarının reddine, “…tarafların 12.11.2019 tarihinde kesinleşen ilam ile boşanmalarına karar verilmiş, davacı tarafından 09.01.2020 tarihli ihtarname ile davalının taşınmazı tahliye etmesi istenmiş, ihtarname davalıya 11.01.2020 tarihinde tebliğ edilmiştir. Hal böyle olunca Mahkemece; müşterek çocuk varsa ve dava konusu konutta davalı eski eş ile birlikte kalıyorlarsa, eşler arasındaki boşanmanın kesinleşmesiyle davalı eski eşin kendiliğinden ecrimisil ödemeye mahkum edilmeyeceği; hayatın olağan akışı gereği, davacı eşin müşterek çocukları ile birlikte davalı eski eşin dava konusu konutta kalmasına muvafakat ettiğinin kabulü gereği; davacı lehine ecrimisile hükmedilmesi için davacı eşin, davalı eski eşe verdiği kabul edilen muvafakatını ecrimisil dava tarihinden önce geri aldığını, konuttan çıkarma iradesini ilettiğini ispat etmesi gerektiği, eldeki davada bu şartın ihtarname ile sağlandığı gözetilerek, ihtarnamenin tebliği tarihden başlatılmak üzere ecrimisile hükmedilmesi ve her yılın 31 Aralık günü itibariyle ecrimisile dönemsel faize hükmedilmesi gerekir iken; yanılgılı değerlendirme ile boşanma ilamının kesinleşme tarihinden itibaren ve her ayın sonu itibariyle faiziyle birlikte ecrimisile hükmedilmesi doğru görülmemiş…” gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeninden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne, davalının dava konusu taşınmaza el atmasının önlenmesine ve 16.059,13 TL ecrimisil bedelinin 31.12.2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde (özetle); istinaf sebeplerine benzer gerekçeler ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,
2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun, “Mülkiyet hakkının içeriği” başlıklı 683 üncü maddesi, “İyi niyetli olmayan zilyet bakımından” başlıklı 995 inci maddesi,
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.