YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/636
KARAR NO : 2023/2435
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Silivri 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki el atmanın önlenmesi ve ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; tarafların murisinden kalan taşınmazların davalı tarafından kullanıldığını, davacının kullanımına engel olduğunu belirterek elatmanın önlenmesini ve ecrimisil talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili, dava konusu tarım arazilerinin yasada belirtilen miktarın altında olduğu için bölünemediğini, mirasçıların aralarında bir anlaşma sağlanamadığından devirlerinin yapılamadığını, müvekkilinin tarlalara müdahalesinin olmadığını, yalnız bakımlarının yapıldığını, diğer taşınmazların murisin sağlığında cami, kuran kursu ve lojman yaptırılarak kamunun kullanımına bırakıldığını, davalı tarafından kullanılmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesi’nin yukarıda belirtilen esas ve karar sayılı kararı ile; dava konusu 1156, 1157, 1158 sayılı parsellerin tarımsal amaçlı bir bütün olarak, 1161 parsel sayılı taşınmazın ceviz bahçesi olarak kullanıldığı, 1088 parsel sayılı taşınmazın üzerinde en az 4 yıldır hiçbir tarımsal amaçlı ekim veya dikim yapılmadığı, 512 ada 5 parsel sayılı taşınmazın üzerinde El-Hac Ali Efendi Camii ve şadırvanı bulunduğu, Silivri Belediyesi’nce camii için yapı kullanma izin belgesi düzenlendiği, 173 ada 5 parsel sayılı taşınmazın üzerinde herhangi bir yapı bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davalı tarafından tarımsal amaçlı kullanılmak suretiyle el atılan dava konusu 1156, 1157, 1158 parsel sayılı taşınmazlar ile ceviz bahçesi olarak kullanılmak suretiyle el atılan 1161 parsel sayılı taşınmaz bakımından davacının payına vaki men-i müdahale talebinin kabulüne, 1088 parsel, 512 ada 5 parsel ve 173 ada 5 parsel sayılı taşınmazlara davalının herhangi bir müdahalesinin olmadığından bu taşınmazlar bakımından açılan müdahalenin men-i davasının reddine, 1161 parsel sayılı taşınmazın ceviz bahçesi olarak kullanılması nedeniyle 7.564,39 TL ecrimisil bedelinin tahsiline karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; taşınmazlarda murisin diktiği meyve ağaçları olduğunu, taşınmazların murisin bıraktığı şekli ile kaldığını, davalının yalnız bakımını yaptığını, bu nedenle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesi’nin yukarıda belirtilen esas ve karar sayılı kararı ile; taraf ve tanık anlatımları uyarınca 1161 parseldeki ceviz ağaçlarının muris tarafından dikildiği, taşınmazlar etrafındaki tel çitlerin muris zamanında yapıldığı, davalının taşınmazların bakımını yaptığı, taşınmazlarla ilgilendiği, davacının taşınmazların kullanımı için bir talebinin olmadığı, bu yönde davalı tarafından engellenmediği, davalının 173 ada 5 parselde kullanımı olduğuna dair bir ispatın olmadığı, 512 ada 5 parselin ise camii olduğu, paydaşlar birbirlerini intifadan men etmedikçe ecrimisil talep edemeyeceklerinden, davacının 1088, 1156, 1157 ve 1158 parseller yönünden davalıyı dava açılmadan önce intifadan men etmediği, 1161 parselin ise murisin diktiği ceviz ağaçları olması nedeniyle intifadan men kuralının istisnasını teşkil ettiği, bu parsel yönünden alınan bilirkişi raporunun denetime ve hüküm kurmaya elverişli olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili yukarıda IV-B bölümünde belirtilen istinaf sebepleri ile kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, paydaşlar arası elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,
2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun, “İyiniyetli olmayan zilyet bakımından” başlıklı 995. maddesi ve “Mülkiyet hakkının içeriği” başlıklı 683. maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verild