YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/625
KARAR NO : 2023/2312
KARAR TARİHİ : 26.04.2023
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
KARAR : İstinaf talebinin kabulü ile İlk Derece Mahkeme kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile davanın kısmen kabulüne
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 21. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılmasına ve davanın kısmen kabulüne dair yeniden hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verilerek Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili, muris …’un 03.04.2017 tarihinde öldüğünü, 4 No.lu bağımsız bölümde muris ile davalının 1/2’şer hissedar olduğunu, davalının davacıların rızası dışında taşınmazı kullandığını, ihtarname gönderildiği hâlde davacılara ödeme yapılmadığını, kiracıya da ihtarname gönderildiğini, kiracı şirketin 1.625,00 TL olmak üzere Mayıs ve Haziran 2018 kiralarını müvekkillerine ödediğini ancak, gerçek kira bedelinin daha yüksek olduğunu belirterek 08.06.2013-08.06.2018 dönemi için 30.000,00 TL ecrimisil alacağının her aya ilişkin kısmının ait olduğu aydan itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak payları oranında davacılara ödenmesine karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; ölmeden önce muris …’nin 1/2 payını kendisine sattığını, bedelin ödendiğini ancak, devir yapmadığını, murisin rahatsızlandığını, bu nedenle davalının tapu devri için ısrar etmediğini, toplam 56.000,00 TL tutarında davacıların murisi için harcama yaptığını, bu harcamanın ecrimisil miktarından mahsup-takas edilmesini, taşınmazın 2002 yılında dava dışı şirkete kiralandığını, kira bedelinin sözleşmede gösterildiğini, açıktan para almanın söz konusu olmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesi yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında; “dava konusu 4 nolu bağımsız bölümde davalı ve murislerinin 1/2 pay sahibi olduğu, davacılar ve murisleri tarafından hisseleri oranında kira bedeli talep edildiği halde davalı tarafından payları karşılığı davacılara herhangi bir ödeme yapılmadığının dinlenen tanık beyanı ve davalının kabulünde olduğu, davalının bu payı davacıların murisinden satın aldığı bu nedenle kira bedelinden ödeme yapmadığı savunmasında bulunduğu ancak bu savunmasını kanıtlayan delil sunmadığı, davalı tarafından davacılar murisinin hastane masrafları karşıladığından bunun mahsubu talep edilmiş ise de; takas mahsup için aranan kanuni şartların gerçekleşmediği, davacıların 2018 Mayıs, Haziran ayı kira bedelini aldıklarını beyan etmeleri nedeniyle 08.06.2013 tarihinden 30.04.2018 tarihleri arasında kirada olan hisseli taşınmaz için intifadan men koşulu aranmayacağından davanın kabulüne, toplam 127.973,77 TL ecrimisil bedelinin dönem sonlarından itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak veraset ilamındaki hisseleri oranında davacılara ödenmesine, takas mahsup talebinin reddine” karar vermiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili, geçerli bir kira sözleşmesi olmasına rağmen bu sözleşme yok sayılarak farazi bir kira bedeli belirlenmek suretiyle karar verildiğini, paydaşlardan birinin taşınmazı kiraya vermesi karşısında diğer paydaşın herhangi bir itiraz yoluna başvurmaması sebebiyle açık veya zımni olarak onay vermiş olacağını, Mahkeme kararına dayanak teşkil eden bilirkişi raporunda emsal olarak belirlenen taşınmaz ile dava konusu taşınmazın vasıflarının uyuşmadığını, takas-mahsup talepleri değerlendirilmeden hüküm kurulduğunu dile getirmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında; “Davalı vekilinin istinaf talebinin kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına; murisin hayattayken talep etmediği dönem için mirasçılarının talep hakkı olmayacağından murisin ölüm tarihinden önceki döneme ilişkin ecrimisil talebinin kabulüne karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle murisin ölüm tarihinden dava tarihine kadar hesaplanan miktar üzerinden davanın kısmen kabulüne, davacı … yönünden 26.506,90 TL, Nimet yönünden 8.835,63 TL ecrimisil talebinin kabulüne, fazlaya ilişkin talebin reddine” karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacılar vekili, İlk Derece Mahkemesi kararının doğru olduğunu, murisin ölüm tarihinden itibaren ecrimisile hükmedilmesine karar verilmesinin doğru olmadığını, davanın kısmen kabulüne karar verilmesi nedeniyle AAÜT 13/3’de yer alan “Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez.” maddesi uyarınca davacılar aleyhine hükmedilen vekâlet ücretinin davacılar lehine hükmedilen vekâlet ücretini geçtiğini dile getirmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, paydaşlar arası ecrimisil istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/3 üncü maddesi; “Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez.” hükmünü içermektedir.
3. Değerlendirme
1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacılar vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Somut olaya gelince; karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/3 üncü maddesi dikkate alındığında Mahkemece davacılar yararına 5.301,68 TL avukatlık ücretine hükmedildikten sonra, davacılar lehine verilen vekâlet ücretini aşacak şekilde reddedilen kısım yönünden davalı lehine 13.433,42 TL vekâlet ücreti takdir edilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi hükmün bozulmasını gerektirmiş ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370/2 nci maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının REDDİNE,
2. Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün 4 numaralı bendinde yer alan “13.433,42 TL” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “5.301,68 TL” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.