Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2022/6214 E. 2023/148 K. 12.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/6214
KARAR NO : 2023/148
KARAR TARİHİ : 12.01.2023

MAHKEMESİ : …Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 588 inci maddesine dayalı gaiplik ve taşınmaz bedelinin Hazineye devri istemli davadan dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, taraf teşkili yönünden Bölge Adliye Mahkemesince 03.12.2019 gün ve 2019/1089 Esas, 2019/1670 Karar sayılı kararı başvurunun esasa ilişkin sebepler incelenmeksizin kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın yeniden görülerek bir karar verilmek üzere dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine kesin olarak karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince 03.02.2020 tarihli ek karar ile kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

03.02.2020 tarihli ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 24.05.2021 gün ve 2020/1832 Esas, 2021/2779 Karar sayılı ilâmı ile “…. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2003/357 Esas sayılı ortaklığın giderilmesi davasındaki hak ve menfaatlerini korumak üzere temsil kayyımı tayin edildiği gözetilerek bir sonuca gidilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile HMK’nin 353/1.a.6 maddesine aykırılık gerekçe gösterilerek hükmün ortadan kaldırılmasına HMK’nin 353/1.a.1 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.” gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesinin 03.02.2020 tarihli ek kararının ortadan kaldırılmasına, Bölge Adliye Mahkemesinin 03.12.2019 gün ve 2019/1089 Esas, 2019/1670 Karar sayılı ilâmının bozulmasına karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonucunda 30.06.2022 gün ve 2021/1449 Esas, 2022/1201 Karar sayılı ilâmı ile davanın reddine kesin olarak karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi 07.09.2022 tarihli ek karar ile kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

Ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

Temyiz istemi, temyiz konusu miktar veya değerin kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 07.09.2022 tarihli ek kararına ilişkindir.

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.

Dosya içeriğine göre temyize konu edilen toplam değer 12.417,64 TL olup Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibarıyla kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kalmaktadır.

Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.

KARAR
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 07.09.2022 tarihli ek kararın ONANMASINA,

Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

12.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.