YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/2515
KARAR NO : 2022/3603
KARAR TARİHİ : 20.05.2022
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
K A R A R
Davacı Kooperatif ile dava dışı yüklenici …. Müt. Tur. ve Tic. A.Ş arasında Ankara ili, … ilçesi, … Mahallesi 7765 ada 13 parselde kayıtlı taşınmaz üzerine inşaat yapılması hususunda 03/06/1998 tarihinde kat karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını ancak sözleşme edimlerinin yerine getirilmediğini, bu konuya ilişkin olarak açılan birçok davanın lehine sonuçlandığını, sözleşmeye göre iskân ruhsatının alınması halinde B blokta bulunan 1, 9, 13 ve 42 no’lu bağımsız bölümlerin yüklenici şirkete devredileceğinin kararlaştırıldığını, tapuda, devri iskân ruhsatına bağlanan bağımsız bölümlerin üçüncü kişilere haricen satılarak zilyetliğinin devredildiğini, diğer bağımsız bölümler hakkında açılan davanın lehe sonuçlandığını, çekişmeye konu edilen 1 (bir) no’lu bağımsız bölümün de davalı tarafından kullanıldığını, davalının kullanımının haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığını, fuzuli şagil olduğunu ileri sürerek elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının mülkiyet hakkına dayalı elatmanın önlenmesi isteminde bulunduğu, tapu kaydına göre davaya konu taşınmazın maliki olduğu, davalının ise kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereği yükleniciye düşen dava konusu taşınmazı haricen satın alan kişi konumunda bulunduğu, sözleşmenin kendisine kişisel hak imkanı tanıdığı, davacının mülkiyet hakkı karşısında kişisel hakka değer verilemeyeceği, üstün hak niteliğinde olan mülkiyet hakkına dayalı açılan elatmanın önlenmesi davasının kabulüne karar verilmiştir.
Davalı, istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nin 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz isteminde bulunulmuştur.
Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 29.04.2021 tarihli ve 2020/452 Esas, 2021/3977 Karar sayılı ilamı ile; “davacı ile dava dışı yüklenici firma olan Oftaş AŞ arasında Ankara 3. Noterliğinde 03.06.1998 tarihinde 13809 yevmiye numarası ile düzenleme şeklinde gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığı ve sözleşme gereğince 7765 ada 13 parsel sayılı taşınmazda yapılacak B blok binada, dava konusu edilen zemin kat 1 nolu bağımsız bölümün dava dışı yüklenici … A.Ş’ye bırakıldığı, anılan dava dışı yüklenici firmanın ise davalıyla aralarında …. Noterliğinde 30.11.2007 tarihinde 18095 yevmiye numarası ile yapılan düzenleme şeklinde gayrimenkul satış vaadi sözleşmesinin tadil edilmesine ilişkin daire takas sözleşmesi başlıklı, 29.01.2009 tarihli sözleşme ile dava konusu bağımsız bölüm taşınmazı davalıya sattığı anlaşılmaktadır. Dosya içeriğinden davacı ile dava dışı yüklenici firma arasında …. Noterliğinde 03.06.1998 tarihinde 13809 yevmiye numarası ile yapılan düzenleme şeklinde gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinin feshine karar verilen kesinleşmiş bir mahkeme ilamı yahut anılan sözleşmenin feshi hususunda açılmış ve derdest olan bir davanın bulunmadığı görülmektedir. Bu nedenle, anılan sözleşmenin geçerli olduğuna ve her iki tarafın da kabulünde olduğu üzere sözü edilen sözleşme gereğince 7765 ada 13 parsel sayılı taşınmazda yapılacak B blok binada, dava konusu edilen zemin kat 1 nolu bağımsız bölüm dava dışı yüklenici firma olan Oftaş A.Ş’ye bırakıldığına göre, anılan gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesiyle dava dışı yüklenici firmaya düşen dava konusu bağımsız bölümü satış sözleşmesi ile satın alan davalının, 7765 ada 13 parsel sayılı taşınmazda kat irtifakına tabi B blok binanın dava konusu edilen zemin kat 1 nolu mesken vasıflı bağımsız bölümü kullanmasına dayanak olan satım sözleşmesine üstünlük tanınarak ve davalının anılan bağımsız bölümdeki kullanımının haklı olduğu, kötüniyetli olmadığı değerlendirilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, Yerel Mahkemece yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere karar verilmesi doğru değildir.” gerekçesiyle ilk derece mahkeme kararı bozulmuştur.
İlk Derece Mahkemesince Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 29.04.2021 tarihli ve 2020/452 Esas, 2021/3977 Karar sayılı bozma ilamına karşı önceki kararda direnilerek; davanın kabulüne karar verilmiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 29.04.2021 tarihli ve 2020/452 Esas, 2021/3977 Karar sayılı bozma ilamına direnmiştir. 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 45. maddesi ile eklenen HMK’nın geçici 4. maddesi ve 6100 sayılı HMK’nın 373. maddesinin 5. fıkrası uyarınca direnme kararının yerinde olup olmadığını inceleme yeri Yargıtay 8. Hukuk Dairesi’ne aittir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın Yargıtay 8. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 20/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.