Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2022/2477 E. 2022/3524 K. 16.05.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/2477
KARAR NO : 2022/3524
KARAR TARİHİ : 16.05.2022

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Menemen 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 24.04.2018 gününde verilen dilekçe ile önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20.06.2019 günlü hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf başvuru dilekçesinin (kesin olmak üzere) esastan reddine dair verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Menemen 1. Asliye Hukuk Mahkemesince 09.02.2022 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Temyiz talebinin reddine dair ek kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R
Dava, önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun (kesin olmak üzere) esastan reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, Menemen 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 09.02.2022 tarihli ek kararı ile temyiz talebinde bulunulan kararın kesin olarak verildiği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş; bu ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Kıyas Yoluyla Uygulanacak Hükümler” başlıklı 366’ncı maddesinde; “Bu Kanunun istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352’nci maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır” hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanunun “İstinaf Dilekçesinin Reddi” başlıklı 346’ncı maddesi; “İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344’üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar” hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan kanun hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366’ncı maddesinin yaptığı yollama nedeniyle 346’ncı madde hükmünün temyiz kanun yolunda da kıyasen uygulanacağı; buna göre, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen karara karşı ilgili bölge adliye mahkemesine veya ilk derece mahkemesine verilen temyiz dilekçesinin, kanuni süre geçtikten sonra veya kesin olan bir karara karşı verilmesi halinde, kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesinin temyiz dilekçesinin reddine karar vereceği ve ret kararını ilgiliye tebliğ edeceği, bu ret kararına karşı tebliğ tarihinden itibaren bir hafta içinde temyiz yoluna başvurulması halinde ise, dosyanın kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince Yargıtay’a gönderileceği, Yargıtay’ın ilgili dairesinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmemesi halinde, ilk temyiz dilekçesine göre gerekli temyiz incelemesini gerçekleştireceği açıktır.
Yapılan bu açıklamalar gözetilerek ilk derece mahkemesince Dairemize gönderilen dosya üzerinde yapılan incelemede; ilk derece mahkemesince verilen karara karşı davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun (kesin olmak üzere) esastan reddine karar verilerek dosyanın ilk derece mahkemesine gönderildiği, bölge adliye mahkemesi kararına karşı davalı vekili tarafından ilk derece mahkemesine temyiz dilekçesi verildiği, ilk derece mahkemesi tarafından temyiz dilekçesi ile birlikte dosyanın İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesine gönderilmesi gerekirken, kararın kesin olarak verildiği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine dair ek karar verildiği, bu ret kararına karşı temyiz yoluna başvurulması üzerine dosyanın ilk derece mahkemesi tarafından Dairemize gönderildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz başvurusunun değerlendirilmesi ve gerekirse dosyanın Yargıtay’a gönderme işlemlerinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi tarafından yapılması için dosyanın ilk derece MAHKEMESİNE İADESİNE, 16/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.