YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/2093
KARAR NO : 2023/3050
KARAR TARİHİ : 01.06.2023
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Uşak 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki geçici giriş izni davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalılar tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacının Uşak ili, ….. ilçesi, 1086 ada 6 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, davacının taşınmazında kain yapının, davalılara ait 1086 ada 7 parsel sayılı taşınmazda bulunan yapıyla bitişik nizamda bulunduğunu, davacıya ait yapının yan duvarlarından gelen yağmur suları nedeniyle binada rutubet oluştuğunu, Uşak 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2017/38 D.İş dosyası ile tespit yaptırdıklarını, durumun engellenmesi için davalıların taşınmazına geçici olarak girilerek müvekkiline ait yapının yan duvarına izalasyon yapılması gerektiğini, davalıların muvafakat etmediğini belirterek davalıların taşınmazına geçici giriş izni verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar ayrı ayrı verdikleri cevap dilekçelerinde; 1086 ada 7 parsel sayılı taşınmazdaki yapının baba yadigarı olduğunu, çok eski olduğu için müdahale edildiğinde zarar görebileceğini, davacının binasına yapmak istediği izalosyonu 1086 ada 7 parsel sayılı taşınmaza müdahale etmeden gerçekleştirebileceği yöntemler bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; 11.02.2019 günlü bilirkişi raporunun sonuç bölümünde belirtilen taşınır merdiven sistemi ile yalıtım yapılması yönünde talebin kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuran
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalılar istinaf dilekçesinde özetle; hükmün infaza uygun olmadığını, mahkemece alınan birinci bilirkişi raporunda davacının izalosyonu kendi taşınmazının sınırları içinde gerçekleştirmesi gerektiğinin belirtildiğini, eğimli çatıda taşınabilir merdiven ile çalışmanın imkansız olup, işçi güvenliğinin de sağlanamayacağını, kararda ne kadar süre çalışılabilineceğinin belirtilmediğini, davacının davalıların taşınmazına zarar vermeme yükümlülüğünün bulunduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar ve davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davalılar temyiz dilekçelerinde özetle; istinaf dilekçesinde mevcut ve re’sen belirlenecek sebeplerle hükmün bozulmasına karar verilmesini istemiştir.
2. Davacı vekili; müvekkili lehine takdir edilen vekalet ücretinin düzeltilerek onanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 748 inci maddesine dayalı geçici giriş izni istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 748 inci maddesinde “Taşınmaz malikinin taşınmazını işletme veya iyileştirme ya da taşınmazı üzerinde yapı yapma amacıyla komşu taşınmaza geçici olarak girme hakkı ile tarla yolu, hayvan sulama yolu, kış geçidi, tomruk kaydırma yolu ve oluğu ve bunlara benzer diğer geçitler özel kanun hükümlerine tâbidir.
Özel kanun hükmü yoksa yerel âdet uygulanır.
Doğrudan doğruya kanundan kaynaklanan geçit hakları, tapu kütüğüne tescil edilmeksizin
doğar. Ancak, bunlardan sürekli nitelikte olanlar beyanlar sütununda gösterilir.” düzenlemesi bulunmaktadır.
3. Değerlendirme
1. Davalıların temyiz isteminin incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre; hüküm usul ve kanuna uygun olup davalılar tarafından temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
2. Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı vekili İlk Derece Mahkemesi kararını istinaf etmemiş, ancak Bölge Adliye Mahkemesinin davalıların istinaf başvurusunu esastan reddine ilişkin kararını temyiz etmiştir. Davacı vekili, İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı istinaf başvurusunda bulunmadığından davalılar lehine usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından davalıların istinaf başvurusu esastan reddedildilmiş, yeni bir karar verilmemiştir. Davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyiz hakkı bulunmadığından, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
VI. KARAR
Yukarıda 3.1. Bentte açıklanan nedenlerle; davalıların temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
3.2. bentte açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE,
Peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine,
Aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
01.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.