YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/7431
KARAR NO : 2022/7927
KARAR TARİHİ : 21.12.2022
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Develi 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 26/09/2018 tarihinde verilen dilekçeyle el atmanın önlenmesi, eski hale getirme ve ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 09/02/2021 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile kararın kaldırılmasına, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Dava el atmanın önlenmesi, eski hale getirme ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Davalı; dava konusu taşınmazı kendisinin kullanmadığını, dava konusu taşınmaza ahır yapanların kendi çocukları olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabul, kısmen reddi ile dava konusu taşınmazlara yönelik el atmanın önlenmesine, 2.166,11 TL ecrimisil ve 3.289,01 TL eski hale getirme bedeli olmak üzere toplam 5.455,12 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Davalı taraf istinaf talebinde bulunmuştur.
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince; davacının hissedar ve malik olduğu davaya konu taşınmazların tanık beyanlarına göre davalının oğlu tarafından kullanıldığı, davalı tarafından kullanıldığının ise ispatlanamadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin kabulü ile; ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinde; İlçe Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünün 15.09.2020 tarihli müzekkere cevabında, davalı …’in hayvancılık yaptığı ve tescil belgesinin bulunduğu anlaşılmıştır. Davalı her ne kadar davacıya ait taşınmazdaki hayvan barınaklarının oğulları tarafından kullanıldığını savunmuş ise de; bu kullanımın davalı adına yapıldığı ve hukuki sorumluluğun davalı adına olduğunun kabulü gerekirken, davalı tarafından kullanıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddi doğru görülmemiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; HMK 371. maddesi gereğince Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi kararının BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 21.12.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.