YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/2538
KARAR NO : 2022/1234
KARAR TARİHİ : 21.02.2022
7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, 10.01.2013 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi verilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; talebin kabulü ile mirasçılık belgesinin düzenlenmesine dair verilen 10.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
1.DAVA
1.1.Davacı vekili, müvekkilinin miras bırakanı …’ın 17.04.1935 tarihinde vefat ettiğini beyan ederek, Eyüp 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2005/208 Esas sayılı dosyasına ibraz edilmek üzere mirasçılık belgesi verilmesini talep etmiştir.
2. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
2.1.Mahkemece davacı vekili talebinin kabulü ile miras bırakan ……’nın ölüm tarihinde yürürlükte bulunan Medeni Kanun hükümleri gereği mirası 2560 pay kabul edilerek mirasçılık belgesi düzenlenmiştir.
3. TEMYİZ
3.1. Mahkemece verilen hükmü süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
3.2. Temyiz Nedenleri:
3.2.1.Davacılar vekili temyiz dilekçesinde; mirasçılık belgesinin hüküm kısmında … ‘e iki defa olacak şekilde miras payı verildiğini, 60 pay olması gereken miras payının toplamda 120 pay olduğunu,
3.2.2.Dosyaya sunulan 16.12.2014 tarihli bilirkişi raporu ekinde yer alan soy ağacını havi tabloda; …, …, … ve … paylarının 30 pay olarak tespit edilmesine karşın hükümde 15 pay olarak gösterilmesinin hatalı olduğunu,
3.2.3.Bu hususların düzletilmesi için verilen tavzih dilekçesinin mahkeme tarafından reddedildiğini beyan etmiştir.
4. YARGITAY KARARI
4.1. Uyuşmazlık ve hukuki nitelendirme:
4.1.2. Dava, hasımsız olarak açılan davada mirasçılık belgesi verilmesi isteğine ilişkin olup; uyuşmazlık, hüküm sonucunda miras bırakana ait miras paylarının doğru hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4.2. Hukuki sebep:
4.2.1. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 575. maddesinde, mirasın miras bırakanın ölümüyle açılacağı; 495. maddesinde, miras bırakanın birinci derece mirasçılarının onun altsoyu olduğu, çocukların eşit olarak mirasçı oldukları, miras bırakandan önce ölmüş olan çocukların yerini her derecede halefiyet yoluyla kendi altsoylarının alacağı,
4.2.2. Türk Medeni Kanununun 496. maddesinde, altsoyu bulunmayan miras bırakanın mirasçılarının ana ve babası olduğu, bunların eşit olarak mirasçı olacakları, miras bırakandan önce ölmüş olan ana ve babanın yerlerini her derecede halefiyet yoluyla kendi altsoylarının alacağı, bir tarafta hiç mirasçı bulunmadığı takdirde, bütün mirasın diğer taraftaki mirasçılara kalacağı,
4.2.3. Türk Medeni Kanununun 497. maddesinde, altsoyu, ana ve babası ve onların altsoyu bulunmayan mirasbırakanın mirasçılarının, büyük ana ve büyük babaları olacağı, bunların, eşit olarak mirasçı oldukları, mirasbırakandan önce ölmüş olan büyük ana ve büyük babaların yerlerini, her derecede halefiyet yoluyla kendi altsoylarının alacağı, ana veya baba tarafından olan büyük ana ve büyük babalardan birinin altsoyu bulunmaksızın mirasbırakandan önce ölmüş olması durumunda, ona düşen payın aynı taraftaki mirasçılara kalacağı, ana veya baba tarafından olan büyük ana ve büyük babaların ikisinin de altsoyları bulunmaksızın mirasbırakandan önce ölmüş olması durumunda, bütün mirasın diğer taraftaki mirasçılara kalacağı, sağ kalan eş olması durumunda, büyük ana ve büyük babalardan birinin mirasbırakandan önce ölmüş olması hâlinde, payının kendi çocuğuna; çocuğu yoksa o taraftaki büyük ana ve büyük babaya,
4.2.4. Bir taraftaki büyük ana ve büyük babanın her ikisinin de ölmüş olmaları hâlinde onların paylarının diğer tarafa geçeceği; 498. maddesinde, evlilik dışında doğmuş ve soybağı, tanıma veya hâkim hükmüyle kurulmuş olanların, baba yönünden evlilik içi hısımlar gibi mirasçı olacakları,
4.2.5. Türk Medeni Kanununun 499. maddesinde sağ kalan eşin, mirasbırakanın altsoyu zümresi ile birlikte mirasçı olması halinde mirasın dörtte birinin, mirasbırakanın ana ve baba zümresi ile birlikte mirasçı olması halinde mirasın yarısının, mirasbırakanın büyük ana ve büyük babaları ve onların çocukları ile birlikte mirasçı olması halinde, mirasın dörtte üçünün, bunlar da yoksa mirasın tamamının eşe kalacağı; 501. maddesinde mirasçı bırakmaksızın ölen kimsenin mirasının devlete geçeceği hükümleri düzenlenmiştir.
4.3. Temyiz nedenlerinin değerlendirilmesi:
4.3.1. Somut olaya gelince; miras bırakan ……’nın 14.07…. tarihinde ikinci eşi … ve … kızı … ile evli iken öldüğü; eş …’nın … miras bırakan ile müşterek çocukları …’in 17.05.1965, …’nın 30.05.1996 tarihinde; miras bırakan …’nın birinci evliliğinden olan çocuğu …’ın ise 08.03.1993 tarihinde; mirasçı … oğlu … ‘in … tarihinde ölümü nedeniyle, mirasçı olarak hükümde yer alan … , …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …’ın kaldığı anlaşılmıştır.
4.3.2. Mahkemece hükümde …… mirasçıları doğru tespit edilmiş ise de; mirasçılardan …’e mükerrer olacak şekilde 60 pay verilmesi ile …, …, …, … miras payının her bir mirasçı için 30 pay aidiyetiyle intikaline karar verilmesi ve mirasın bu şekilde paylaştırılması gerektiği gözetilerek mirasçılık belgesi verilmesi gerekirken, hükümde bu mirasçılar için 15 pay aidiyetiyle karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 21.02.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.