YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/38127
KARAR NO : 2016/20999
KARAR TARİHİ : 12.12.2016
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, maaşlarının düzenli yatırılmaması ve diğer işçilik alacaklarının da ödenmemesi nedeni ile iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili, giyim ücreti, yıllık izin, ödenmeyen ücret, agi alacağı ve sözleşmeden kaynaklanan tazminat alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece tüm dosya kapsamı ve bilirkişi raporu doğrultusunda agi alacağı, giyim yardımı ücreti ve sözleşmeden kaynaklanan tazminat taleplerinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin yıllık izin ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalı iş yerinde tüp bebek tanıtım sorumlusu olarak 2 yıl 10 ay 7 gün çalışmış olup yıllık izin ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Davalı işveren tarafından yıllık izin kullanma belgesi dosyaya ibraz edilmemiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının iş yerinde 2 yıl kıdemi olduğu halde 4 yıl çalışmış gibi 14 günden toplam 56 gün izin ücreti hesaplanması hatalı olup bozma nedenidir.
3- Davacı işçinin hafta tatili ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 46’ncı maddesinde, işçinin tatil gününden önce aynı Yasanın 63’üncü maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması koşuluyla, yedi günlük zaman dilimi içinde yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu belirtilmiş, işçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük ücrete hak kazanacağı da 46 ncı maddenin ikinci fıkrasında hüküm altına alınmıştır.
Hafta tatili izni kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir süre haftalık izin verilmesi durumunda, usulüne uygun şekilde hafta tatili izni kullandığından söz edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Buna göre hafta tatilinin yirmi dört saatten az olarak kullandırılması halinde hafta tatili hiç kullandırılmamış sayılır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde görevi sebebi ile dış illerde tanıtım yaptığını, 06:00-23:00 saatleri arasında cumartesi ve Pazar günleri de dahil çalıştığını iddia ederek hafta tatili ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Davacı tanıklarından … davacının hafta da bir gün izni olmadığını diğer davacı tanığı… ise davacının hafta sonları Cumartesi ve Pazar günleri çalıştığını beyan etmiştir. İş sözleşmesinde ve dosya içerisinde yer alan diğer belgelerde davacının iş yerinde haftada 2 gün hafta tatili kullandığı yönünde bilgi olmadığı gibi iş yerinde uygulanan bir TİS’de olmadığı halde hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 1 gün hafta tatili ücret alacaklısı olduğunun tespiti ile hesaplama yapılması gerekirken haftada 2 gün hafta tatili ücretinin hesaplanması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 12/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.