Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2016/32765 E. 2016/21392 K. 19.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/32765
KARAR NO : 2016/21392
KARAR TARİHİ : 19.12.2016

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davalı işverenin fesih bildiriminde iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedilmesi yönünde dilekçesinin bulunduğunu belirtse de davacının böyle bir talep ve dilekçesinin bulunmadığını, iş akdinin feshinin davalı işverence haksız nedenle yapıldığını belirterek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücreti ve diğer haklara karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca şirketin özelleştirilmesi nedeniyle 657 sayılı Kanunda değişik 4. maddenin c bendinde belirtilen 4/c statüsünde sözleşmeli geçici personel olarak kendi isteği ile kamuda çalışmak istediği hususunda 20/03/2014 tarihinde dilekçe verdiğini, aynı zamanda Özelleştirme İdaresi Başkanlığına da 20/03/2014 tarihli dilekçesinde kamu kurum ve kuruluşlarında geçici personel olarak istihdam edilmek istediğine dair dilekçe sunduğunu, davacıya iş akdinin feshi nedeni ile kıdem ve ihbar tazminatı ödendiğini, ibraname de alındığını, hal böyleyken davacının işe iade istemesinin haksız ve hukuken de dayanaksız bir talep olduğunu beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davacının isticvabına karar verilmiş, davacı isticvabında; “Dilekçedeki imza bana aittir Toroslar Elektrik Dağıtım Şirket Enerji-Sa’ya geçtiğinde bize iki aylık süre tanıdılar. Bu iki ay içerisinde işten çıkıp kamu da çalışmak isteyenlerin noterden onaylı dilekçe vermelerini kamuda çalışmak istemeyenlerin ise noterden herhangi bir dilekçe vermelerine gerek olmadığını söylediler. Ben davalı işyerinde çalışmak istediğim için dilekçe vermedim, daha sonra beni çağırarak kıdem ve ihbar tazminatlarımın verileceği üzere şirkete gelmemi istediler önüme bir çok evrak koydular, kıdem ve ihbar tazminatımı almak için önüme gelen evrakları imzaladım, iradem işten çıkmak yönünde değildi, hatta beni işten ayrılmayacağım için sendika temsilcisi yaptılar, çalışmak istiyordum ancak işten kendileri çıkardıkları için kabul etmek zorunda kaldım. ” şeklinde beyanda bulunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılamada, davacının davalı şirkette çalışmaya devam etmek istediği, matbu olarak hazırlanan ayrılma ve 4/C taleplerinin davacı üzerinde oluşturulacak baskı ile alındığını, davacının iradesini sakatlayan bir durum olduğunu, davacının gönüllü olarak verilmiş yazılı bir beyanının olmadığı kanaatiyle feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretinin davalıdan tahsilinin gerektiğine şeklinde hüküm kurulmuştur.

Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının 4/C statüsünde sözleşmeli geçici personel olarak kendi isteği ile kamuda çalışmak isteyip istememesi ve buna bağlı olarak iş akdinin geçerli nedenle feshedilip edilmediği hususudur.
Somut olayda, her ne kadar davacı kıdem ve ihbar tazminatlarının ödeneceği düşüncesiyle bir kısım belgeler imzaladığını, amacının işten çıkmak yönünde olmadığını iddia etse de bu belgeler arasında yer alan 20/03/2014 tarihli Özelleştirme İdaresi Başkanlığı’na yazılan dilekçede çalışılacak yerlere ilişkin tercihlerin davacı tarafından yazılmış olduğu, bu durumda davacının irade fesadına uğratıldığı iddiasının yerinde olmadığı bu nedenle feshin geçerli nedenle yapıldığı anlaşılmakla davanın reddi gerektiği halde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 4,00 TL harç masrafı ve 97,70 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine, artan gider avansının talep halinde davalıya iadesine
4-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 19/12/2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.