YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8733
KARAR NO : 2015/4112
KARAR TARİHİ : 11.03.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 20.07.2006-18.06.2009 tarihleri arasında davalı idarenin alt işverenlerinde aralıksız olarak gıda mühendisi olarak çalıştığını, iş akdinin dava dışı alt işveren şirket tarafından haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının aylık ücretinin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı HMK.’nun 26. maddesine göre hâkim, kanundaki istisnalar saklı kalmak kaydıyla, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez.
Davacı dava dilekçesinde, kayıtlarda asgari ücret gözükse de aylık net 1.300,00 TL. ücret + günlük 3,00 TL yol ve 5,00 TL yemek ücreti aldığını belirtmiştir. Oysa bilirkişi tarafından davacının hesaplamalara esas ücreti belirlenirken emsal ücret araştırmasında bildirilen ücret miktarından bahsedilerek davacının ücretinin 1.350,00 TL net olduğunun kabulü ile hesaplama yapılmış söz konusu rapora itibarla mahkemece hesaplanan miktarlar hüküm altına alınmıştır. Bilirkişi tarafından davacının dava dilekçesinde bildirdiği miktarın üstünde bir ücret miktarı belirlenmesi 6100 sayılı HMK’nun 26. maddesine aykırı olup mahkemece bu husus gözetilmeksizin talep aşılarak hüküm kurulmuş olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 11.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.