Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/6409 E. 2016/5790 K. 09.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6409
KARAR NO : 2016/5790
KARAR TARİHİ : 09.03.2016

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde banka personeli olarak çalıştığını, fazla mesai ve eva prim alacaklarının ödenmediğinden bahisle bu alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, fazla mesai alacağının bulunmadığını, taraflar arasında İmzalanan hizmet akdinde davacıya ödenen aylık ücretin içinde fazla çalışma alacağının da bulunduğunu, dolayısıyla varsa çalışması bunun ücretinin ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tanık beyanları ve dosyadaki belgelerden çalışmalarını ispatlamış ancak davalı işveren bu çalışmaların karşılığı olan ücretleri ödediğini ispatlayamadığı, dosyada mevcut maaş bordroları incelendiğinde fazla çalışma ücretinin ödendiğine dair bir bilgide mevcut olmadığı, davacının istifa ederek işten ayrıldığı ve EVA priminin niteliği gereği çalışma sonrası ödenen bir prim olması nedeniyle EVA prim alacağı talebi yerinde olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma alacağı bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Somut olayda; davacının 02.07.2007 tarihli iş sözleşmesinin 9. maddesinde aylık ücretin fazla çalıma ücretini de kapsadığının kararlaştırıldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, 02/07/2007 tarihli iş sözleşmesinin 9. maddesinde aylık ücretin fazla çalışma ücretinide kapsadığı kararlaştırılmıştır. Davacı fazla çalışma alacağı talebinde bulunurken bilgisayar kullanıcı adını bildirerek çalışma sürelerinin bilgisayardan tespit edilebileceğini beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu yön üzerinde durulmadan tanık beyanlarına göre hesaplama yapılmış yıllık 270 saat fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğu gözetilmeden sonuca gidilmiştir. Yapılacak iş bir bilgisayar uzmanına davacının kullandığı bilgisayar üzerinden inceleme yaptırarak çalışma saatlerini belirleyip yıllık 270 saat fazla çalışmanın aylık ücretin içinde olduğuda gözetilerek fazla çalışma alacağını hesaplayıp kararı davacının temyiz etmemesi nedeniyle davalı yararına oluşan kazanılmış hak da dikkate alınarak çıkacak sonuca göre karar vermektir.
3-Kabule göre de; davacı ıslah dilekçesinde fazla çalışma alacağının yasal faiziyle tahsilini talep ettiğinden talep gözetilerek alacağın ıslah ile artırılıp hüküm altına alınan bölümüne en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faizi ile tahsiline karar vermek gerekirken en yüksek banka mevduat faiziyle tahsiline karar verilmiş olması doğru olmamıştır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.