YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5129
KARAR NO : 2015/26296
KARAR TARİHİ : 23.12.2015
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Davalı Şirket temyizi yönünden; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı şirket vekilinin sunduğu dilekçede mahkeme kararının hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair neden bildirilmemiş olması, Dairemizce gerekçeli olarak temyiz edilen dosyalarda da incelemenin belirtilen nedenlere bağlı kalınarak yapılması ile yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re’sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre davalı Şirketin tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacılar temyizi yönünden; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
3-Davacılar, murisleri …’ın davalı işyerinde teknik müdür olarak çalışırken iş kazası neticesinde hayatını kaybettiğini, kıdem tazminatı adı altında kısmi ödeme yapıldığı ancak alacaklarının eksik ödendiğinden bahisle kıdem tazminatı ve fazla çalışma alacakları ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacıların murislerinin işyerinde kendi kusuru neticesinde hayatını kaybettiğini, işverene sorumluluk yüklenemeyeceğini, müteveffanın ilk kez 1997-2000 tarihleri arasında çalıştığını ve istifa ederek ayrıldığını, 27/03/2000 tarihli ibraname ile de herhangi bir hak alacağının bulunmadığını beyan ettiğini, işyerine tekrar 21/03/2001 tarihinde başvurduğunu ve kaza tarihine kadar çalıştığını, işyerinde ölümden kaynaklı olarak mirasçılara bir kısım ödemeler yapıldığını ve halen periyodik olarak nakdi yardım yapılmaya devam ettiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, müteveffa davacının mirasçılarının davacının çalışmalarından dolayı söz konusu alacaklara hak kazandığı, itibar edilen bilirkişi raporları ile talep doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, hesaplanan fazla çalışma ücretinden yapılan takdiri indirim oranı hakkın özünü ortadan kaldıracak niteliktedir. Mahkemece yerleşmiş Yargıtay İçtihatları dikkate alınarak daha makul oranda indirim uygulanması gerekirken bunun yapılmaması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 23/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.