Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/4847 E. 2015/9377 K. 20.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4847
KARAR NO : 2015/9377
KARAR TARİHİ : 20.05.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 03.06.2009-06.03.2012 tarihleri arasında araç sevk elemanı olarak çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından bazı işçilik alacaklarının ödenmediği gerekçesiyle feshedildiğini bildirerek kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda davacının fazla mesai ücreti; her ne kadar dosyada bulunmasa da aynı işyerinde çalışıp aynı işi yapan işçilerin açmış olduğu dava dosyalarında bulunan 27.10.2011 tarihli ve 120-1 sayılı Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda mevcut olan tespitlere uygun olmayacak şekilde hesaplanmıştır. Bilirkişi tarafından davacının fazla mesai ücreti davacının 07.30-21.30 saatleri arasında 2009 yılına kadar 2 gün çalışılıp, 1 gün dinlenilmek suretiyle haftada 5 gün, 2009 yılından itibaren ise 2 gün çalışılıp 2 gün dinlenilmek suretiyle haftada 4 gün çalışıldığının kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Bu hesaplamada çalışma kabul edilen düzenine göre haftalık çalışma gün sayısının değişken olacağı dikkate alınmadan, hatalı şekilde haftalık çalışma gün sayısı sabit olarak hesaplanmıştır. Oysa dosyada bulunan Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda 2 gün çalışılıp 2 gün dinlenilen 2009 yılı sonrası dönem için doğru olarak bazı haftalar 3 bazı haftalar 4 gün çalışılacağı, her gün için 11 saatin üzerindeki çalışmaların fazla çalışma olarak kabul edilmesi gerektiği, bu nedenle günlük 1,5 saat fazla mesai yapıldığının kabulü ile 3 gün çalışılan haftalarda haftalık 4,5 saat, 4 gün çalışılan haftalarda ise haftalık 6 saat fazla çalışma yapıldığı tespitine yer verilmiştir. Yapılacak iş dosya yeniden bilirkişiye tevdi edilerek dosya arasında bulunan Bölge Çalışma Müdürlüğü raporu da dikkate alınmak suretiyle, davacının çalışma düzeni denetime elverişli şekilde tablolanmak suretiyle haftalık çalışma gün sayısı ve bunun döngüsü (çalışma gün sayısının kaç hafta bir değiştiği) belirlenerek, dosyada davacı temyizi bulunmadığından davalı açısından usuli kazanılmış haklar da gözetilmek suretiyle çıkacak sonuca göre karar vermektir. Ayrıca bilirkişi tarafından bordrolarda fazla mesai sütununda yapılan tahakkukun ek genel tatil ücreti karşılığı yapıldığı tespiti yerinde olup, bu nedenle fazla mesai ücreti hesaplanırken bu tahakkukların dikkate alınmaması gerekmektedir. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin hatalı bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle fazla mesai ücretinin hüküm altına alınmış olması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.