YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4799
KARAR NO : 2015/9251
KARAR TARİHİ : 18.05.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdinin emeklilik nedeni ile sona erdiğini bildirerek kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin ve hafta tatili alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş akdinin şirket yetkilisine küfür etmesi nedeni ile haklı olarak feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçinin yıllık izinlerinin kullandırılıp kullandırılmadığı ve işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 59’ncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda davacı, davalı işyerinde çalıştığı sürede yıllık izinlerini kullanmadığını ve kendisine yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise davacının yıllık izinlerini kullandığını belirtmiş ancak davacının yıllık izinlerini kullandığını gösteren işyeri kayıtlarını sunmamıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacıya yıllık izinlerinin kullandırıldığına dair belgeler sunulmadığından davacının tüm çalışma dönemi için yıllık izinlerinin kullandırılmadığı ve ücretinin de ödenmediği kabul edilerek hesaplama yapılmış, mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplamaya dayanılarak hüküm kurulmuştur.
Davalı işverence temyiz dilekçesinin ekinde davacının kullandığı yıllık izin sürelerini gösterir belgeler sunulmuş olup borcu ortadan kaldırıcı niteliği olan bu belgelerin yargılamanın her aşamasında dikkate alınması gerekeceğinden belgelerin içeriği ve imzası hakkında davacının beyanı da alınarak yıllık izin alacağı konusunda bir karar verilmek üzere mahkeme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.