Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/4365 E. 2015/5375 K. 24.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4365
KARAR NO : 2015/5375
KARAR TARİHİ : 24.03.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 24/03/2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı … vekili …. duruşmaya geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre
davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş sözleşmesinin, davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili, yıllık izin ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı ise, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ile bilirkişi asıl ve ek raporu uyarınca davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında asgari geçim indiriminin ödenip ödenmediği uyuşmazlık konusudur.
Davalı, asgari geçim indirimi alacaklarının davacının ücreti ile birlikte banka kanalıyla ödendiğini ileri sürerek delil listesinde davacının banka hesap numarasını bildirmiştir.
Söz konusu hesap numarasına ait hesap hareketlerini gösterir banka kayıtları getirtilmiş, yine dosyada bir kısmı davacı imzasını taşıyan ve hizmet tespiti dosyasında alınan bilirkişi raporu ile davacının eli ürünü olduğu anlaşılan imzalı/imzasız bordroların da sunulduğu görülmüştür.
Mahkemece bu banka hesap ekstreleri ile bordrolar karşılaştırılarak davacının asgari geçim indirimi alacaklarının ödenip ödenmediği hususunun bir değerlendirmeye tabi tutulması gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
3-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının ödenip ödenmediği uyuşmazlık konusudur.
Altındaki imza davacıdan sadır olduğu bilirkişi raporu ile anlaşılan ve yıllık izin ücret tahakkuku yapıldığı görülen aylara ilişkin bordrolar ile bu aylara dair banka hesap hareketleri incelenerek yıllık izin ücreti alacağının ödenip ödenmediği belirlenip sonucuna göre varsa davacının alacağının hüküm altına alınması gerekirken bu bordrolar değerlendirilmeden yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir.
4-Taraflar arasında hafta tatili alacağının hesabı da uyuşmazlık konusudur.
Aynı gün temyiz incelemesi yapılan İş Mahkemesi’nin bir kısım dosyaları ile daha önce Yargıtay 9.Hukuk Dairesi’nin temyiz incelemesine konu olmuş aynı yer İş Mahkemeleri dosyaları incelendiğinde; davacı ile aynı işi yapan ve yakın tarihlerde işten çıkan bir kısım işçinin açtığı alacak davalarında, hafta tatili hesaplaması yapılırken yılın 3 ayı hafta tatili çalışması esas alınarak hesaplama yapılmış ve bu hesaplamalar mahkemelerce kabul edilerek hafta tatili alacağı hüküm altına alınmış, temyiz incelemesi sonucunda bu kabulün Yargıtay tarafından onandığı görülmüştür. ( Bknz Yargıtay 9 HD; 20.01.2015 tarih ve 2014/20917 E-2015/1532 K sayılı kararı)
Bu nedenle davacı ile aynı yerde ve aynı işi yapan bir kısım işçilerin dosyalarında yılda 3 ay hafta tatillerinde çalışma yapıldığı belirtilerek hesaplama yapılırken bu dosyada davacının yılda 6 ay hafta tatillerinde çalıştığı esas alınarak hafta tatili ücretinin hesaplanması hatalıdır.
Yapılması gereken mevcut şekilde hesaplama yapılmasını gerektiren varsa davacıya özgü çalışma koşulları tespit edilmelidir. Aksi halde daha önce Yargıtay incelemesinden geçen dosyalar esas alınarak yılda 3 ay hafta tatili yapılmaksızın çalışıldığının kabulü ile sonuca gidilmesi gerekmektedir.
Mahkemece bu yönler üzerinde durulmaksızın eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.