YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/42962
KARAR NO : 2015/26575
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Mahkemesi :İş Mahkemesi(Müstemir Yetkili)
Dava Türü : İşe İade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İş sözleşmesinin geçerli neden olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirtilen davacı işçi feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının işini aksattığını, verilen talimatları yerine getirmediğini, görevlerini yapmadığını bu nedenle disiplin kurulu kararı ile iş aktinin feshedildiğini savunmuştur.
Mahkemece, iş koşullarının esaslı surette değiştirildiğinin kanıtlanamadığı, sair değişikliklerin ve davacının ihtiyaç duyulan yerlerde çalıştırılmasının işverenin tasarrufunda bulunması nedeniyle feshin geçerli bir nedene dayandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanununun 20/2.maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir.” İşçi fesihte sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli olmadığı iddiasında bulunacaktır. İspat yükü ise işverendedir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi durumunda, bu iddiasını ispatla yükümlüdür(m.20/f.2). İşçinin feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi ve bunu ispatlaması, işverenin geçerli fesihle ispat yükünü ortadan kaldırmaz.
Gerek işverenin geçerli sebebin varlığı gerekse işverenin gösterdiği sebep dışında bir sebeple dayandığı ileri sürülmesi durumunda bu vakıalar bir hukuki işlem olmadığından takdiri delillerle ispatı mümkündür.
Dosya içeriğine göre somut uyuşmazlıkta ispat yükü kendisinde olan davalı işveren davacının işi aksattığını, talimatlara uymadığını ve verilen görevleri beğenmeyip karşı çıktığını savunmuştur. Bunu kanıtlamak için de birkaç işçi tarafından tutulan tarihsiz bazı tutanaklar sunmuştur. Sözkonusu tutanaklar üzerine davalı işveren tarafından yapılan herhangi bir işlem olmadığı gibi, davacının savunması da alınmamıştır. Dolayısıyla davacı hakkındaki tutanaklar geçerli kabul edilemeyeceğinden davacıya isnat edilen eylemlerin kanıtlanamadığının kabulü gerekir. Bu nedenle davalı davacı işçinin iş sözleşmesini geçerli veya haklı nedenle feshettiğini kanıtlayamamıştır. Davanın kabulü yerine yazılı şekilde reddi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5-Peşin harcın mahsubu ile bakiye 10,55 TL harcın davalıdan alınarak Hazine’ye irat kaydına,
6-Davacının yapmış olduğu 36,00 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Artan delil avansının ilgilisine iadesine,
9-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, 24/12/2015 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.