YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4208
KARAR NO : 2015/4140
KARAR TARİHİ : 11.03.2015
Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalıya ait işyerinde 25/03/2005 tarihinden 14/12/2012 tarihine kadar çalıştığını, son aldığı aylığın 1.583,09 TL olduğunu, hafta tatili ve ulusal bayram tatilleri dahil 07.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını ileri sürerek fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, talep edilen alacağın zamanaşımına uğradığını, irade fesadı için hak düşürücü sürenin geçtiğini, ücrete ilişkin iddianın yazılı delille ispatlanması gerektiğini, davacının işveren nezdinde herhangi bir alacağının kalmadığını, şayet fazla çalışma yaptırılmışsa bunun ücretinin de ödendiğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının son ücretinin 1.583,09 TL olduğunu ileri sürmüş olup hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ücret beyanının son aya ilişkin olduğu, davacının ücretinin SGK kayıtlarına ve ücret bordrolarına göre daha yüksek olduğu, bu nedenle hesaplamalarda son ayın ücretinin 1.583,09 TL, diğer ayların ise SGK kayıtlarına ve ücret bordrolarına göre belirlendiği belirtilmiştir. HMK.’nun 26. maddesi gereğince Hakim taleple bağlı olup fazlasına hükmedemez. Davacının dava dilekçesinde bildirdiği ücret 1.583,09 TL olup, hesaplama yapılan önceki aylardaki ücretinin de bu miktarı aşamayacağı dikkate alınmaksızın davacının talebi aşılmak suretiyle hesaplama yapılan rapora göre karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.