YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3776
KARAR NO : 2015/7133
KARAR TARİHİ : 15.04.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 22.11.2005-01.10.2010 tarihleri arasında satış şefi olarak çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshedildiğini bildirerek kıdem tazminatı ile fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 47 nci maddesinde, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanunun 2 nci maddesinde ise, resmi ve dini bayram günleriyle yılbaşı gününün genel tatil günleri olduğu açıklanmıştır.
Buna göre; genel tatil günleri, 1 Ocak, 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos günleri ile Arife günü saat 13.00’da başlanan üçbuçuk günlük Ramazan Bayramı ve Arife günü saat 13.00’de başlayan dörtbuçuk günlük Kurban Bayramı günlerinden oluşur. Ulusal bayram günü 28 Ekim saat 13.00 ten itibaren başlayan 29 Ekim günü de devam eden birbuçuk gündür. 2429 sayılı Yasanın, 5892 sayılı Yasayla değişik 2 nci maddesi uyarınca da, 1 Mayıs genel tatil günüdür. İşçinin ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmayacağı toplu iş sözleşmesi veya iş sözleşmesiyle kararlaştırabilir.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını her türlü delille ispat edebilir.
Ulusal bayram ve genel tatillerde çalışıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
İmzalı ücret bordrolarından, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıt taşımaması durumunda dahi, işçinin bordroda yazılı olanın dışında ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının yapıldığını yazılı delille kanıtlaması imkân dahilindedir.
Somut olayda davacı genel tatillerde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini iddia etmiş; davalı davacının genel tatil çalışması bulunmadığını, olsa dahi iş akdinin 4. maddesi gereğince genel tatil çalışmasının ücrete dahil olduğunu bu nedenle genel tatil alacağının reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece davacının fazla çalışma, genel tatil alacaklarının bulunduğunu delillendiremediği ve prim usulü ile çalışması değerlendirildiğinde davacının fazla çalışma ve genel tatil ücreti alma hakkı bulunmadığı gerekçesi ile her iki talebi de reddedilmiştir. Yukarıda detaylı şekilde belirtildiği üzere işyeri kayıtlarında aksine bir belge yok ise davacı işçi genel tatil çalışması yaptığını her türlü delille ispatlayabilir. Dosyada dinlenen davacı tanıklarının tutarlı şekilde dini bayramların ilk günü hariç tüm genel tatillerde çalışma yapıldığını beyan ettikleri anlaşılmaktadır. Diğer yandan taraflar arasında yapılan iş sözleşmesinin 4. maddesi incelendiğinde genel tatil günlerinde çalışılmayan günlerin ücrete dahil olduğu yönünde bir düzenleme yapıldığı görülmektedir. Fazla çalışma ücretinin aksine genel tatil ücreti hesaplamasında davacının prim sistemi ile çalışmasının bir önemi bulunmamaktadır. Davalı işyerinde genel tatillerde çalışma yapıldığı ve bu çalışmaların ücretlerinin ödenmediği davacı tarafından ispatlanmıştır. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin davacının genel tatil ücreti talebinin kabulü yerine reddine karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 15.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.