Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/35834 E. 2015/19711 K. 19.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/35834
KARAR NO : 2015/19711
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

Mahkemesi : Mustafakemalpaşa Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 17/09/2012
Numarası : 2011/442-2012/443

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Bakanlık vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı Bakanlık vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, iş akdini emeklilik haklı nedeniyle feshettiğini bildirerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesini talep etmiştir.
Davalı, Bakanlık vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece kıdem tazminatı yıllık izin talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı Bakanlık’ın 392 sayılı Harçlar Yasası hükümlerine göre harçtan muaf olmasına rağmen, bakiye karar harcının davalı Bakanlıktan alınmasına ve davacının peşin yatırdığı harcın yargılama giderlerine katılarak davalı Bakanlığın harçla sorumlu tutulmuş olması,
Ayrıca Mahkemece reddedilen alacak miktarı üzerinden kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmemiş olması,
Öte yandan davacının işten ayrılış bildirgesinin 24.12.2010 tarihinde “22- diğer nedenler” olarak bildirilmiş olması ve davacının yaşlılık aylığının 01.01.2011 tarihinde bağlanmış olması karşısında davacının emeklilik nedeniyle ayrılmak istediğinin işverene bildirilmediği bu nedenle kıdem tazminatının faiz başlangıcının temerrüt tarihi olması gerektiği hususu gözden kaçırılarak emeklilik tarihinden itibaren faizi ile tahsiline karar verilmiş olması hatalı olup bozma sebebi ise de, tüm bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının tamamının silinerek yerine;
“1-) Davanın KISMEN KABULÜ ile,
9.235,00 TL kıdem tazminatının 11.08.2011 temerrüt tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
456,00 TL yıllık izin ücreti alacağının 11/08/2011 temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazla talebinin REDDİNE,
2)- Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, karar kesinleştiğinde ve talep halinde peşin yatırılan 166,40 TL harcın davacıya iadesine,
3-) Davacı tarafından yapılan 6 adet davetiye gideri 40,00 TL, 250,00 TL bilirkişi ücreti ile 40,00 TL posta gideri olmak üzere toplam 330,00 TL’den davanın kabul ve red oranı dikkate alınarak 283,80 TL’nin davalıdan alınarak davacıya ÖDENMESİNE, kalan kısmın davacı üzerinde BIRAKILMASINA,
4-)Davacı taraf kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden kabul edilen kısım üzerinden yürürlükte bulunan AAÜT gereğince maktu olarak hesaplanan 1.200,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya ÖDENMESİNE,
5-) Reddedilen kısım yönünden, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/son maddesi gereğince 400,00TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 19.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.