YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/35316
KARAR NO : 2015/19710
KARAR TARİHİ : 19.10.2015
Mahkemesi : Antalya 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 20/03/2015
Numarası : 2013/207-2015/212
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı A.. A.. Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü:
I-Davacı, davalı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünde kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı ve ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Taraflar arasında yasal ilave tediyeye uygulanacak faiz oranı hakkında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece davacının talep ettiği yasal ilave tediye alacağının en yüksek mevduat faizi le birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Ancak, bu faiz oranı işçi ücret alacakları yönünden 4857 sayılı İş Yasası tarafından getirilen bir faiz oranıdır ve sadece bu yasadan doğan ücret alacaklarına uygulanabilir.
Yasal ilave tediye alacağı ise 6772 sayılı Devlet Ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Ve 6452 Sayılı Kanunla 6212 Sayılı Kanunun 2nci Maddesinin Kaldırılması Hakkında Kanun ile getirilmiş bir alacak olup faiz oranı yasal faizdir. Bu nedenle mahkemece verilen karar hatalıdır.
Ne var ki; bu hatanın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK’nun 436/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının “2” numaralı bendinin çıkarılarak yerine;
“2-Tespit olunan intibak derecesi nedeniyle 22.299,00 TL ücret fark alacağı 3.696,30 TL akdi ilave tediye farkı alacağı, 3.121,86 TL yıpranma prim fark alacağının dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiziyle birlikte, 3.221,53 TL yasal ilave tediye farkı alacağının dava tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizini geçmemek üzere yasal faiziyle birlikte davalı A.. A.. Genel Müdürlüğünden alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı A.. A.. Genel Müdürlüğü’ne iadesine, 19.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.