Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/3181 E. 2015/1891 K. 18.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3181
KARAR NO : 2015/1891
KARAR TARİHİ : 18.02.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı işyerinde 14.06.2011-22.09.2012 tarihleri arasında sekreter olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret , fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda davacının fazla çalışma ücreti alacağı davacı tanık beyanlarına göre tüm çalışma dönemi için hesaplanmış ve hüküm altına alınmıştır. Dosya incelendiğinde davacı iki tanık dinletmiş olup bu tanıklardan …’ın aynı işyerinde çalışmadığı, diğer tanık …’ın ise davacı işe başladıktan yaklaşık 4 ay sonra Ekim 2011 tarihinde işten ayrıldığı anlaşılmaktadır. Hal böyle iken aynı işyerinde çalışmayan …’ın beyanları dikkate alınmak suretiyle tüm çalışma dönemi için fazla mesai ücreti hesabı yapılması hatalıdır. Yapılacak iş aynı işyerinde davacı ile birlikte çalışan tanık …’ın davacı ile birlikte çalıştıkları dönem ile sınırlı olmak kaydıyla hesaplama yapmaktır.
Mahkemece bu husus gözetilmeksizin tüm çalışma dönemi yönünden fazla çalışma ücretinin hesaplanmış olması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.