YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3020
KARAR NO : 2015/1965
KARAR TARİHİ : 19.02.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı vekili, davacının iş akdine haksız ve bildirimsiz olarak son verildiğini öne sürerek kıdem, İhbar ve kötüniyet tazminatı ile fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş akdine haklı olarak son verildiğini ve hiç bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında, davacının davalıya ait işyerinde çalıştığı süre konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı, davalıya ait işyerinde 7/5/2004-23/6/2012 tarihleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Davalı ise, davacının SGK kayıtlarında gösterilen süre kadar çalıştığını savunmuştur. Mahkemece, davalının fesih beyanında “…çalıştığınız 8 yıl boyunca…” ibaresine dayalı olarak fesih tarihinden geriye tam 8 yıl giderek işe giriş tarihini 22.06.2004 olarak kabul eden ve talep edilen işçilik alacakları ve tazminatları buna göre hesaplayan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Oysa dosya içerisinde mevcut davacı tarafça imzalanmış belirsiz süreli iş sözleşmesi ve işe giriş bildirgesindeki tarih 03.01.2005 olup bu tarihe göre de davacı davalı işyerinde yaklaşık 8 yıl çalışmış olmaktadır. Ayrıca davacı 03.01.2005 tarihinden önce işe girdiğini tanık beyanları ile de ispatlayabilmiş değildir. Bu nedenle, resmi kayıtlar esas alınarak, talep edilen alacakların hesaplanması gerekirken hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması isabetsiz olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 19.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.