YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2891
KARAR NO : 2015/4511
KARAR TARİHİ : 12.03.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı, davalı iş yerinde akaryakıt dağıtım sürücüsü olarak çalışmakta iken iş akdinin feshedildiğini , çalışmış olduğu dönem içinde her gün fazla mesai yaptığını iddia ederek ödenmeyen fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesi vermemiş ancak dosyaya ibraz ettiği delil listesinde davacının tüm haklarının ödendiğini, hiçbir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamına göre davacı dava dilekçesinde mesai saatlerini belirtmemiş ve çift ve ya tek şoför durumundan bahsetmemiştir. Dinlenen davacı tanığı Y.. E.. beyanında “davacının tanker şoförü olarak görev yaptığını gidilen mesafeye bağlı olarak 4-5 saat yolda geçirebileceği gibi 10 saat kadar da yolda geçirebileceğini“ , diğer davacı tanığı A.. Ö.. beyanında, “ davacının tır şoförü olarak görev yaptığını, 2008 yılından sonra günde 12 saat çalışmayı şart koştuklarını, bu saatin içerisinde yükleme, boşaltma , seferde geçen sürelerin dahil olduğunu, 2008 yılından önce ise haftanın 4 günü 18 saat yükleme boşaltma ve sefer olmak üzere çalıştıklarını , geri kalan günlerde ortalama 8 saat çalıştıkların “ beyan etmiş, her iki davacı tanığı da çift şoför olarak çalışıldığından bahsetmemiştir. Davalı tanıkları ise “gidilen mesafeye göre çift ya da tek şoför olarak çalışıldığını , tek sürücü çalışıldığında maksimum 9 saat çalışıldığını, 9 saatten sonra ikinci şoförün aracı kullandığını, uzun seferlerin 16-17 saat sürdüğü” şeklinde beyanda bulunmuşlardır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tek şoför olarak çalıştığı ve çift şoför olarak çalıştığı haftalar ayrı ayrı değerlendirilerek fazla çalışma süreleri belirlenmiştir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş davacı tanıkları yeniden dinlenerek ve gerekirse beyanlar arasındaki çelişkiler de giderilerek davacının tek şoför mü yoksa çift şoför mü çalıştığı belirlenerek davacının fazla mesai alacağını hesaplattırıp çıkacak sonuca göre bir karar vermektir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 12/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.