YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28856
KARAR NO : 2015/16740
KARAR TARİHİ : 28.09.2015
Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucuda verilen Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu ve Dairemizin 6352 sayılı Kanun’un 40.maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dairemiz ile yerel mahkeme arasındaki uyuşmazlık, davalı ile dava dışı şirketler arasındaki asıl-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olup olmadığı, davacı işçinin buna bağlı olarak ilave tediye talep edip edemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Dairemizin “.. Somut olayda; öncelikle davacının yukarıda değinilen muvazaa tespiti yapılan dönem sonrası işe girdiği anlaşılmaktadır. Dava dilekçesinde davacının ne iş yaptığı açıklanmamıştır. Davalı işveren belgesinde davacının yardımcı büro hizmetleri elemanı olarak çalıştığı belirtilmiştir. Görev tanımında da idari yazışma yapmak, evrak kayıtları yapmak, hasta randevularını düzenlemek ve bu bilgileri hastane bilgi yönetim sistemine kaydetmek şeklinde tanımlanmıştır. Davacı tanığı da işveren belgelerini doğrulayan şekilde davacının bilgi işlemci olarak çalıştığını beyan etmiştir. … kayıtlarında davacının işvereni olarak görülen alt işverenle davalı üniversite arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi ve eklerinin incelenmesinden; yardımcı büro hizmetleri elemanı alımı konusunda sözleşme imzalandığı görülmüştür. Davacının muvazaa tespiti yapılan dönem sonrası alınmış olmasına göre, hizmet alım sözleşmesinde yapılmış bir muvazaa olmadığı, davacının ne iş için alınmışsa o işte çalıştırıldığı, usulüne uygun hizmet alım sözleşmesi doğrultusunda taşeron işçisi olarak çalıştığı, davalı kurumun işçisi sayılmasını gerektirecek bir muvazaanın bulunmadığı sabit olduğundan, buna göre bir karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi bozma nedenidir.” gerekçesi ile verdiği bozma kararının usul ve yasaya uygun olmasına ve yerleşik uygulamanın da bu yönde bulunmasına göre direnme kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli YARGITAY HUKUK GENEL KURULU’NA GÖNDERİLMESİNE, 28/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.