YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27929
KARAR NO : 2015/17047
KARAR TARİHİ : 29.09.2015
Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı .. vekili ile davalı şirket müdürü tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İş sözleşmesinin davalı işveren tarafından geçerli neden olmadan feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı alt işveren, cevap dilekçesi sunmayarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Belediye vekili, husumetin idareye yöneltilemeyeceğini, feshin geçerli nedene dayandığını, hizmet alım sözleşmesinin süresinin sona ermesi nedeniyle işin bitimi nedeniyle işçinin iş aktinin feshedildiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, feshin geçerli nedene dayanmadığı, davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunduğu belirtilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının işgüvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesidir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir.
Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır.
Somut olayda, davacının, alt işveren işçisi olarak asıl işveren Belediye işyerinde hizmet alım sözleşmesi uyarınca çalıştığı anlaşılmıştır.
Dosyada işçi sayısının tespitine yönelik olarak hizmet alım sözleşmesi, işe giriş ve çıkış bildirgeleri sunulmuştur. Sunulan kayıtlara göre davalı alt işverenin yüklendiği hizmet alımına konu işte çalıştırılan işçi sayısı 15 kişidir. Buna rağmen mahkemece fesih tarihi olan 31.12.2014 tarihi itibariyle davalı alt işverenin 30 dan fazla işçi çalıştırıp çalıştırmadığı araştırılmamıştır.
Yapılması gereken, 31.12.2014 tarihi itibariyle ( fesih tarihi ) davalı alt işverenin tüm Türkiye’de aynı iş kolunda başka işyeri olup olmadığı araştırılıp varsa bu işyerlerinde çalışan işçi sayıları da tespit edilerek sonucuna göre karar vermektir.
Mahkemece bu yön üzerinde durulmaksızın ve eksik araştırma sonucu davanın kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığını, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 29.09.2015 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.