YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27288
KARAR NO : 2015/22638
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
Mahkemesi : Sinop 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 23/03/2015
Numarası : 2013/407-2015/358
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentdin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı 2010 yılında Türkiye Yol İş Sendikası’na üye kaydının yapıldığını, 5620 sayılı Yasa ile daimi kadrolu işçi statüsüne geçirildiği 15.01.2008 tarihinde yürürlükteki TİS hükümlerinin derece kademe belirlemesi ve yevmiye artışına ilişkin hükümlerinin yeni işe başlamış işçinin yevmiye tespiti ile aynı olacak şekilde belirlenip mevsimlik çalıştığı döneme ait kıdeminin dikkate alınmadığını,bu durumun aynı kurumda çalışan emsal kıdemdeki işçi ücretleriyle davacının ücreti arasında eşitsizlik yarattığını,davacının ücret ve derece kademe belirlemesinde mevsimlik işçilik dönemi dahil tüm hizmet sürelerinin dikkate alınarak derece ve kademe belirlemesi yapılmak suretiyle ücretinin olması gereken ücret üzerinden tespiti ile davacının sendika üyesi olduğu tarihten bu yana geçmişe dönük 1.000,00 TL. fark ücret alacağının temerrüt tarihlerinden itibaren işleyecek en yüksek işletme kredisi faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle taleplerin geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Somut olayda, hükme esas alınan raporunda bilirkişi, davacının işyeri şahsi sicil dosyasındaki başlangıç pozisyonunun belirtilen derece sınırlarını gösterir değerleri, TİS’in ilgili maddesindeki, bulunduğu pozisyon karşılığı derecenin ilk kademesinden başlatılacağına dair düzenlemeye göre, davacının başlangıç pozisyonunun derece ve kademesi olması gerektiği kanaatine vararak; TİS’in hatalı yorumlanması suretiyle davacının bulunduğu pozisyonun, derece sınırının üst değerini kademesi kabul ederek hesaplama yapmıştır. Örneklemek gerekirse, düz işçi olan işçinin ilk başlangıç derecesinin sınırlarının 1-8 olarak belirleyen düzenlemeyi, 1. derecenin 8. kademesi olarak başlaması gerektiğini kabul ederek hesaplamaya başlamıştır. Oysa davacının derece ve kademesi belirlenirken öncelikle derece ve kademesinin 1-1 olduğu kabul edilerek hesaplamaya başlanması gerekirdi. Bu esasa müessir, sonucun hatalı çıkmasına sebep olacak bir yorum yanlışıdır. Bu nedenle tüm hesaplamalar hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz olunan kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.