Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/26060 E. 2015/19577 K. 19.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26060
KARAR NO : 2015/19577
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

Mahkemesi : Sinop 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 27/03/2015
Numarası : 2013/412-2015/403

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinden emekli olduğunu ve işe başladığı tarihten 2.2.2001 tarihinde kadroya geçirildiği tarihe kadar mevsimlik işçilikte geçen sürelerin derece ve kademe ilerlemesinde dikkate alınmadığını öne sürerek geriye yönelik 5 yıllık süre ile sınırlı olarak ücret farkı, yıpranma primi farkı, akdi ikramiye farkı, ilave tediye farkı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının derece kademe tespitinin doğru yapılıp yapılmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının işyeri şahsi sicil dosyasındaki başlangıç pozisyonunun belirtilen derece sınırlarını gösterir değerleri, TİS’in ilgili maddesindeki, bulunduğu pozisyon karşılığı derecenin ilk kademesinden başlatılacağına dair düzenlemeye göre, davacının başlangıç pozisyonunun derece ve kademesi olması gerektiği kanaatine vararak; TİS’in hatalı yorumlanması suretiyle davacının bulunduğu pozisyonun, derece sınırının üst değerini kademesi kabul ederek hesaplama yapmıştır. Örneklemek gerekirse, düz işçi olan işçinin ilk başlangıç derecesinin sınırlarının 1-8 olarak belirleyen düzenlemeyi, 1. derecenin 8. kademesi olarak başlaması gerektiğini kabul ederek hesaplamaya başlamıştır. Bu esasa müessir, sonucun hatalı çıkmasına sebep olacak bir yorum yanlışıdır. Bu nedenle tüm hesaplamalar hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.