Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/26053 E. 2015/19570 K. 19.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26053
KARAR NO : 2015/19570
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

Mahkemesi : Sinop 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 12/05/2015
Numarası : 2013/585-2015/516

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinden emekli olduğunu ve işe başladığı tarihten 2.2.2001 tarihinde kadroya geçirildiği tarihe kadar mevsimlik işçilikte geçen sürelerin derece ve kademe ilerlemesinde dikkate alınmadığını öne sürerek geriye yönelik 5 yıllık süre ile sınırlı olarak ücret farkı, yıpranma primi farkı, akdi ikramiye farkı, ilave tediye farkı alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının derece kademe tespitinin doğru yapılıp yapılmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 3636 gün çalışmasının bulunduğunu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda bir derece ve her yıl bir kademe alacağını, davacının hizmet süresine eklenmesi gereken derece ve kademesinin 5/10 olduğunu, 01.03.2012 tarihinde ise derece ve kademesinin 10/22 olarak tespiti gerektiği belirtilerek zamanaşımı savunması da dikkate alınarak dava tarihinden geriye doğru 5 yıl için alacak hesabı yapılmıştır. Ancak bu hesaplama tarzı hatalıdır.
Davalı işyerinde yürürlükte bulunan TİS.’nin “Kademe İlerlemesi” başlıklı 98. maddesinde en az bir yıl iş sözleşmesi ilişkisi bulunmak, bulunduğu kademede en az bir yıl çalışmak, bulunduğu derecede ilerleyeceği kademe bulunmak….. şartıyla her yıl Şubat ayı içerisinde işçilere bir kademe ilerlemesi yaptırılacağı ve izleyen Mart ayı başından itibaren uygulanacağı, “Derece Terfi” başlıklı 99. maddesinde ise işçilerin çok dereceli pozisyonlarda, alt derecelerden üst dereceye terfi edebilmeleri için;
a) Bulundukları derecede 2 yıl çalışmış olmaları,
b) Kademe ilerlemesine hak kazanmalarının şart olduğu bildirilmiştir.
İşyerinde uygulanan TİS gereği olarak davacının tam bir yıl çalışmasının karşılığı “1” kademe, 2 yıl çalışmasının karşılığı da “1” derecedir. Bilirkişi tarafından düz işçi olan davacının, 2011 yılında yürürlükte olan TİS düzenlemesi gereği pozisyonun üst sınırı olan “8” dereceyi aşarak “10” derece olduğunun tespiti ile hesaplama yapılması isabetsizdir.
Mahkemece yapılacak iş, öncelikle eklenecek derece – kademe tespitinin ilgili pozisyonun üst derece sınırı dikkate alarak yapmak ve alacakları da buna göre hesaplamaktır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 19/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.