Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/23969 E. 2015/15070 K. 15.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23969
KARAR NO : 2015/15070
KARAR TARİHİ : 15.09.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Davacı vekili davalı işyerinde 04.04.2010 tarihinde çalışmaya başladığını ve 24.03.2011 tarihinde iş akdini fesih şartlarına uygun olarak feshettiğini, işe girişte 04.04.2010 tarihli işe başladıktan sonra 5 yıl içerisinde ayrılırsa kendisine o güne kadar verilen eğitim gideri ile 10.000,00.TL ödemeyi kabul ve taahhüt ettiği taahhütname başlıklı belge imzalatıldığını, davalı işveren lehine cezai şart konusunda tek taraflı olarak davacıdan alınan taahhütnamenin hukuki geçerliliğinin bulunmadığını, müvekkilinin 04.04.2010 tarihli taahhütnameye dayalı olarak cebri icra tehdidi altında tahsil edilen 10.000,00.TL ile faiz ve icra takibi giderlerinin taahhütname geçersiz olduğundan iadesi gerektiği için, cebri icra tehdidi altında borçlu olmadığı halde ödediği 10.000,00.TL ile buna ilişkin faiz ve icra takibi giderlerinin işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ve 02/07/2013 tarihli gerekçeli kararın 3 nolu bendinde alınması gerekli 781,30.TL harçtan, 148,50.TL peşin harç ile 24,55.TL ıslah harcının mahsubu ile bakiye 608,25.TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına karar verilmiş, ancak sonrasında 10/09/2013 tarihli ek kararla hüküm fıkrasının 3 nolu bendinin sehven maddi hata sonucu yazıldığı belirtilerek davalı banka harçtan muaf olduğundan başkaca harç alınmasına yer olmadığına ve davacı tarafından yatırılan 148,50.TL peşin harç ile 24,55.TL ıslah harcı toplamı olan 173,05.TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine karar verilmiştir.
Taraflardan harç alınması hususu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece resen dikkate alınmalıdır. Davalı Banka’nın harçtan muaf tutulmasına ilişkin 5411 sayılı Bankacılık Kanununun geçici 11.maddesi delaletiyle 4389 sayılı Bankalar Kanununun 14/5-c fıkrasındaki yasal düzenlemenin bankacılık faaliyetinden kaynaklanan davalarla sınırlı bulunduğu düşünülmeksizin bankanın hizmet akdinden kaynaklanan alacak iddiasına dayalı davada karar harcı ile sorumlu tutulmamış olması isabetsiz olup davalı bankadan harç alınmamasına dair 10/09/2013 tarihli ek kararı bozularak ortadan kaldırılmalıdır.
2-Davalının 02/07/2013 tarihli mahkeme kararına yönelik temyiz itirazlarına gelince; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddine.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 10/09/2013 tarihli Ek Kararının bozularak ortadan kaldırılmasına, davalının tüm temyiz itirazlarının reddiyle mahkemenin usul ve kanuna uygun olan 02/07/2013 tarihli kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 15.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.