YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23203
KARAR NO : 2015/11720
KARAR TARİHİ : 10.06.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili , ek kararın ise davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- 6100 sayılı HMK’nun geçici 3.madde 1.fıkrasına göre; “Bölge adliye mahkemelerinin, 26/9/2004 tarihli 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmi Gazete’de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.” 2.fıkrasına göre; Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454’üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar HUMK’nun 427/2.maddesi uyarınca temyiz edilemez.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra(inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Birleştirilen davalarda, temyiz sınırı her dava için ayrı ayrı belirlenir.
İhtiyari dava arkadaşlığında, temyiz sınırı her dava arkadaşının davası için ayrı ayrı belirlenir.
Karşılık davada, temyiz sınırı asıl dava ve karşılık dava için ayrı ayrı belirlenir.
Tespit davalarında, temyiz sınırı tespit davasının öncüsü olduğu eda davasının miktar ve değerine göre belirlenir.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kısmi davada kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 06.06.1975 gün ve 1975/6-8 sayılı içtihadında “5521 sayılı yasada açık düzenleme olmamakla birlikte, bu yasanın 15.maddesindeki düzenleme gereği HUMK’nun 427.maddesindeki kesinlik sınırının iş mahkemelerinde verilen kararlarda da uygulanması gerektiği, grup halinde açılan davaların salt iş mahkemelerine özgü bir dava türü olmadığı, bu nedenle seri olarak açılan davalarda her dosya için kesinlik sınırına bakılması gerektiği” açıkça belirtilmiştir.
2014 yılında mahkemelerce verilen kararların temyiz edilebilmesi için temyize konu dava değerinin 1.890,00.TL’sını geçmesi gerekir.
Somut olayda davalı vekilince temyize konu edilen miktar 1.135,52 TL olup karar tarihi itibariyle hüküm kesin nitelik taşıdığından davalının temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
2- Davacı temyizi yönünden;
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun;
434/1.fıkrasında; Temyiz dilekçesinin hangi mahkemeye verilmişse o mahkemece temyiz defterine kaydolunacağı ve temyiz edene ücretsiz bir alındı kağıdı verileceği,
434/2.fıkrasında; Temyiz isteğinin harca tabi değilse dilekçenin temyiz defterine kaydedildiği, harca tabi ise harcın yatırıldığı tarihte yapılmış sayılacağı bildirilmiştir.
Aynı maddenin 3.fıkrasında ise; Temyiz dilekçesinin verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamının ödeneceği, bunların eksik ödenmiş olduğunun sonradan anlaşılması halinde kararı veren hakim veya mahkeme başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içinde tamamlanması, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususunun temyiz edene yazılı olarak bildirileceği, verilen süre içinde harç ve giderlerin tamamlanmaması halinde mahkemece kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verileceği bildirilmiştir.
Somut olayda davacı vekilinin temyiz dilekçesi 24.12.2014 tarihinde hakimce havale edilmiş.Mahkemece 123,60 TL temyiz oluna başvurma harcı, 80,00 TL Yargıtaya gönderme masrafının yatırılması için davacı vekiline çıkarılan muhtıra 19.03.2015 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen 7 günlük süre içinde yatırılmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda mahkemenin 24.12.2014 tarihli kararı temyiz etmemiş sayılmasına ilişkin 09.04.2015 tarihli ek kararı yerinde olup, davacının 09.04.2015 tarihli ek karara yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verilmelidir.
SONUÇ: Davalı .. vekilinin temyiz dilekçesinin kesinlikten REDDİNE, davacının 24.12.2014 tarihli ek karara yönelik tüm temyiz itirazlarının reddiyle mahkemenin usul ve kanuna uygun olan 09/04/2015 tarihli ek kararının ONANMASINA, temyiz harcının istek halinden davalıya iadesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına 10/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.