Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/20856 E. 2015/11362 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/20856
KARAR NO : 2015/11362
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde börek ustası olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, işverenin haklı feshi ispat edemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
HMK ‘nun 26.maddesine göre hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir. Somut olayda davacı, dava dilekçesinde son iki yıldır Pazar günleri de dahil aralıksız çalıştırıldığı ve hafta tatilini kullanmadığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise ilk işe giriş tarihi olan 29.12.2004 tarihinden itibaren hafta tatili alacağı hesabı yapılmış, mahkemece de bu rapora dayanılarak karar verilmiştir. Davacının talebini aşarak yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup karar bozulmalıdır.
3- Davacı asgari geçim indiriminin ödenmediğini iddia etmiş, mahkemece de tüm dönem yönünden alacak hesabı yapılan rapora itibarla hüküm kurulmuştur. Ancak dosyaya temyiz aşamasında getirtilen BÇM raporunun ekinde bulunan ücret bordrolarında asgari geçim indirimi tahakkuku bulunduğu görülmektedir. Bu nedenle, bu tahakkukların karşılığının ödenip ödenmediği banka kayıtları getirtilerek belirlendikten sonra bu alacak hakkında bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulması isabetsizdir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.