Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2015/18285 E. 2015/9196 K. 18.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/18285
KARAR NO : 2015/9196
KARAR TARİHİ : 18.05.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde park bahçe işçisi olarak çalışırken iş akdinin emeklilik nedeniyle feshedildiğinden bahisle kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ahsilini istemiştir.
Davalılar, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, tüm haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, davacının emeklilik nedeniyle işyerinden ayrıldığı, kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının kıdem tazminatına esas hizmet süresinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının 01/03/2007- 15/08/2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı davacı tarafından imzalı 15.8.2011 tarihli dilekçe ibraname ve puantaj kayıtları ile sabit olup 15.8.2011 tarihi itibariyle işyerinden ayrıldığının kabulü zorunludur. Ancak bilirkişi tarafından 01/03/2007-15/09/2011 arası çalıştığı kabul edilerek kıdem tazminatı hesabı yapılmıştır. Mahkemece yapılacak iş, 01/03/2007- 15.8.2011 tarihleri esas alınarak belirlenen hizmet süresine göre kıdem tazminatı hesabı yapmaktan ibarettir.
3- Davacının yıllık izin ücreti alacağının brütten nete çevrilmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun mülga 77. maddesi, gerekse 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 80. maddesi uygulamasında (b) bendinde sayılan “Ayni yardımlar ve ölüm, doğum ve evlenme yardımları, görev yollukları, seyyar görev tazminatı, kıdem tazminatı, iş sonu tazminatı veya kıdem tazminatı mahiyetindeki toplu ödeme, keşif ücreti, ihbar ve kasa tazminatları ile Kurumca tutarları yıllar itibarıyla belirlenecek yemek, çocuk ve aile zamları, işverenler tarafından sigortalılar için özel sağlık sigortalarına ve bireysel emeklilik sistemine ödenen ve aylık toplamı asgari ücretin % 30’unu geçmeyen özel sağlık sigortası primi ve bireysel emeklilik katkı payları tutarları, prime esas kazanca tabi tutulmaz.” Ücretler sigorta priminden muaf olup, (c) bendine göre “c) (b) bendinde belirtilen istisnalar dışında her ne adla yapılırsa yapılsın tüm ödemeler ile ayni yardım yerine geçmek üzere yapılan nakdi ödemeler prime esas kazanca tabi tutulur. Diğer kanunlardaki prime tabi tutulmaması gerektiğine dair muafiyet ve istisnalar bu Kanunun uygulanmasında dikkate alınmaz.” düzenlemesi yer almakla yıllık izin istisna kapsamında kalmadığından prime esas kazançlar içerisinde olup brütten nete verilirken işçi payına isabet eden sigorta primi tenzil edilmelidir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yıllık izin ücretinden sadece damga ve gelir vergisi kesintisi yapılarak net ücretin belirlendiği sabit olup yapılan hesaplama hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 18.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.