YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/13067
KARAR NO : 2015/11563
KARAR TARİHİ : 09.06.2015
Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı olarak feshettiğini, fazla çalışma yaptığını ve genel tatil günlerinde çalıştığını ancak ücretlerinin ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, yıllık izin ve ödenmeyen ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş sözleşmesinin haklı neden yok iken tek taraflı olarak feshettiğini, dava dilekçesinde ileri sürülen iddiaların doğru olmadığını, alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ücret ve diğer haklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında zamanaşımı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; dava kısmi dava olarak açılmış olup davalı vekili tarafından, havalesiz ancak Uyap sisteminde 17.12.2014 tarihinde kayıt yapıldığı anlaşılan dilekçesi ile hem bilirkişi raporuna karşı itirazlarını hem de ıslah dilekçesine karşı beyanda bulunmak suretiyle zamanaşımı defiinde bulunduğu görülmüştür. Islah dilekçesi davalıya 16.12.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Dolayısıyla 17.12.2014 tarihli işlem gören dilekçede ileri sürülen hususlar, takip eden ilk duruşma olan 30.12.2014 tarihinde tekrar edildiği belirtilerek zapta şerh düşüldüğü görülmüştür.
Hal böyle olunca; süresi içinde zamanaşımı defii ileri sürüldüğü ve hüküm altına alınan fazla çalışma ve genel tatil alacakları yönünden ıslah tarihinden itibaren 5 yıllık zamanaşımı süresi gözetildiğinde zamanaşımına uğrayan alacaklar olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece bu yön üzerinde durulmaksızın fazla çalışma ve genel tatil alacaklarının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre de; hüküm altına alınan alacakların net mi brüt mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemiş olması da hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.